نقد و بررسي برخي از ابهامات تاريخ جهانگشاي جويني

يكي از موثق ترين منابع مطالعۀ عهد مغول، «تاريخ جهانگشاي جويني» است كه هم از نظر ادبي و هم از نظر تاريخي، اثري سترگ و درخور توجه است. با اينكه تاكنون شرح ها و تعليقات متعددي دربارۀ اين اثر سترگ نوشته و سعي شده كه گره از فروبستگي ها و ابهامات آن گشوده شود، اما هنوز به نظر مي رسد كه برخي از عبارات، آنچنان كه بايسته است، شرح و تبيين نشده و برخي از ديدگاه هاي شارحان محترم با بافتار متن ناسازوار است. از اين رو، در اين جستار كوشش شده كه با روشي توصيفي تحليلي با توجه به قراين درون متني و برون متني برخي از عبارات تاريخ جهانگشا بازبيني و معنايي درخورتر ارائه شود؛ چنانكه عبارات «باد بر كسي جستن»، «خيمه به صحرا زدن»، «قواد»، «از راه تهتّك در كشتي نشستن»، «از تمكن رجوم بر هجوم امتناع نمودن»، «انديشه داشتن»، «لعل ممسوح»، «مستدفئي»، «حشر»، «نفار»، «صادر و وارد»، «ابنه»، «براز»، «فرا آب دادن» و موارد ديگر در اين جستار تشريح شده است.