اثر رژيم‌هاي قطع آبياري بر ارقام سيب‌زميني (.Solanum tuberosum L) در شرايط اقليمي اردبيل

انتخاب رقم هاي متحمل به تنش آبي، در مناطقي با كمبود بارندگي از اهميت بيشتري برخوردار است. در اين راستا، آزمايشي به صورت كرت هاي خرد شده با سه تكرار، 5 رقم سيب زميني و سه رژيم آبياري در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در دو سال 95-1394 در مركز تحقيقات كشاورزي اردبيل اجرا شد. عوامل آزمايش شامل سه رژيم آبياري: آبياري كامل (با تأمين 100 درصد نياز آبي) به عنوان شاهد و قطع آبياري 15 و 30 روزه كه در كرت هاي اصلي و پنج رقم سيب زميني شامل: ارقام آگريا، كايزر و ساوالان و كلون هاي 1-397081 و 10-397082 كه در كرت هاي فرعي قرار داده شدند. در اين آزمايش رقم ساوالان و كلون هاي 10-397082 و 1-397081 از لحاظ عملكرد غده، ماده خشك غده، كارآيي مصرف آب و عملكرد غده قابل فروش بالا در مقايسه با كايزر و آگريا از برتري نسبي برخوردار بودند. همچنين، در هر دو سال آزمايش، روند تغييرات اين ارقام براي صفات مورد مطالعه، در تيمار 15 روز قطع آبياري، مشابه بود و با تيمار شاهد تفاوت معني داري نداشت. در نتيجه مي توان از روش 15 روز قطع آبياري كه سبب صرفه جويي در مقدار آب مصرفي مي گردد، براي منطقه اردبيل استفاده كرد. يافته ها مي تواند در مورد چگونگي استفاده صحيح از كم آبياري براي تعادل بين عملكرد سيب زميني، حفظ آب و كيفيت محصول مفيد باشد.