تفكر انتقادي به عنوان يك واسطه بين فراشناخت و حل مسئله خلاق در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي؛ سال تحصيلي 98-97

زمينه و هدف: فراشناخت و تفكر انتقادي از عواملي هستند كه مي توانند دانشجويان را در حل مسائل دشوار ياري نمايند. از اين رو بررسي ميزان ارتباط اين عوامل با حل مسئله خلاق ضروري به نظر مي رسد. لذا اين مطالعه با هدف تعيين نقش ميانجي تفكر انتقادي در رابطه ي بين فراشناخت و حل مسئله خلاق در بين دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي زنجان در سال تحصيلي 98-97 انجام گرفت. روش بررسي: مطالعه حاضر از نوع توصيفي-همبستگي بود. جامعه ي آماري كليه دانشجويان مقطع دكتراي حرفه اي دانشگاه علوم پزشكي زنجان در سال تحصيلي 96-97 بودند كه حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 311 نفر محاسبه شد و به‌صورت تصادفي طبقه اي وارد مطالعه گرديدند. از ميان 275 نفر، تعداد 167 نفر (60.7 درصد) پسر و 108 نفر معادل 39.3 درصد دختر بودند. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه هاي استاندارد فراشناخت ولز و كارترايت (2004)، حل مسئله خلاق باسادر (2004) و پرسشنامه تفكر انتقادي ريكتس (2003) جمع‌آوري گرديد. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از آزمون‌ هاي همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه به روش گام به گام در نرم‌افزار SPSS نسخه 24 انجام شد. جهت تعيين نقش ميانجي نيز از روش چهار مرحله اي بارون و كني استفاده شد. يافته‌ ها: نتايج نشان داد كه بين فراشناخت با حل مسئله خلاق رابطه وجود دارد (P 0.05). همچنين فراشناخت توان تبيين معنادار حل مسئله خلاق را در دانشجويان را دارد (P 0.05). نقش ميانجي تفكر انتقادي در رابطه بين فراشناخت و حل مسئله خلاق نيز در اين مطالعه تأييد شد. نتيجه‌ گيري: فراشناخت مي تواند حل مسئله خلاق را در دانشجويان تبيين نمايد. همچنين تفكر انتقادي رابطه دو متغير فراشناخت و حل مسئله خلاق را در دانشجويان تقويت مي نمايد.