دانش رهايي بخش در پرستاري: ضرورتي پنهان

زمينه و هدف: الگوهاي دانش در پرستاري اساسي، براي توسعه دانش و عمل پرستاري است. كارپر چهار الگوي دانش تجربي، شخصي، اخلاقي و زيبايي شناسي را شناسايي كرد. دانش رهايي بخش كه توسط كارپر به الگوهاي فوق افزوده شده است، در پرستاري مورد غفلت واقع شده است؛ اين مطالعه به معرفي دانش رهايي بخش در پرستاري مي پردازد. روش ها: اين مطالعه به روش مروري انجام شد. جست و جوي منابع مرتبط با استفاده از كليد واژه هايknowing, education, research, practice, caring, nursing Emancipatory, knowledge و با استفاده از عملگرهاي AND و OR در منابع اطلاعاتي Google scholar, PubMed, Scopus, ISI بدون اعمال محدوديت زمان انجام شد. نتايج شامل 7 كتاب و 17 مقاله در حوزه الگوهاي دانش در پرستاري، فلسفه، كاربرد الگوهاي دانش رهايي بخش در آموزش، پژوهش و عملكرد باليني بدست آمد. نتايج: دانش رهايي بخش در پرستاري به معناي به چالش كشيدن ماهيت دانش و شيوه هايي است كه دانش يا آنچه به عنوان دانش شناخته مي‌شود در كمك به حل مشكلات اجتماعي بزرگتر است. پرستار با ديد انتقادي به مسائلي كه بيمار با آن مواجه است، مي پردازد تا نهايتاً به اصلاح ساختارهاي نادرست اجتماعي منجر شود. نتيجه گيري: استفاده از دانش رهايي بخش به پرستاران اين فرصت را مي دهد تا اقدامات عادلانه و منصفانه براي بهبود سلامت جوامع و بيماران انجام دهند.