تأثير يك دوره فعاليت هوازي با شدت متوسط بر سطوح زنولين و اينترلوكين-6 در نوجوانان پسر چاق غيرفعال

زمينه و هدف: مطالعات اخير ارتباط بين نفوذپذيري روده و چاقي را نشان داده اند. زنولين به عنوان نشانگر افزايش نفوذپذيري روده شناخته شده است. هدف مطالعه ما بررسي تأثير فعاليت ورزشي هوازي با شدت متوسط بر سطوح زنولين و اينترلوكين6 در نوجوانان پسر چاق غيرفعال بود. روش‌ها: اين مطالعه در قالب طرح نيمه تجربي انجام گرفت. 26 نفر از نوجوانان پسر چاق (سن 0/71 ±13/40 سال؛ وزن 8/37 ±86/04كيلوگرم)، در اين پژوهش انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه فعاليت ورزشي هوازي و كنترل تقسيم شدند. گروه تمرين، فعاليت دويدن با شدت 7560 درصد حداكثر ضربان قلب، سه جلسه در هفته به مدت 10 هفته انجام دادند. قبل و پس از مداخله، خونگيري به منظور اندازگيري زنولين و اينترلوكين6 انجام شد. داده ها به وسيله آزمون تي زوجي و تي مستقل در سطح P≤0.05 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج: يافته ها نشان داد كه وزن (0/001=P)، درصد چربي بدن (0/033=P)، سطوح زنولين (0/001=P) و اينترلوكين6 (0/003=P) در گروه فعاليت هوازي در پس آزمون نسبت به پيش آزمون و نيز نسبت به گروه كنترل كاهش معناداري داشت. بين تغييرات زنولين با تغييرات اينترلوكين6، وزن و درصد چربي بدن همبستگي معناداري مشاهده گرديد (P≤0.05). نتيجه‌گيري: با توجه به رابطه زنولين با تركيب بدني و اينترلوكين6 و تأثيرپذيري آن از تمرين هوازي، زنولين ممكن است نقش ويژه اي در كنترل وزن و چاقي ايفا نمايد.