ارزيابي شاخصه‌هاي مسكن سلامت در كاشان؛ مطالعه موردي: سلامت هوا

امروزه موضوع تأمين سلامت از طريق تنظيم محيط، به يك نياز ضروري و جاري تبديل شده‌است. مسئله اصلي اين پژوهش يافتن شاخص‌ها و الگوي مسكن تأمين‌كننده سلامت از زاويه هوا، تهويه و تنفس براساس طب سنتي و همچنين مطالعه نمونه‌هاي موفق مسكن سنتي و معاصر كاشان از بعد سلامت هوا است و هدف كاربردي براي امكان‌سنجي استفاده معاصر دارد. پژوهش از نوع ميان‌رشته‌اي و كيفي با روش استدلالي و تحليلي و مصداق پژوهي است. تنظيم شاخصه‌ها به كمك مصاحبه با پژوهشگران طب و معماري بوده و براي راستي‌آزمايي نتايج از روش تست نرم‌افزار تحليل انرژي ساختمان، ديزاين بيلدر، استفاده شده‌است. شيوه گردآوري داده‌ها جستجو در منابع كتابخانه‌اي، مقالات مربوط به نشريات معتبر طب و معماري و مصاحبه اكتشافي براي تعميق فهم موضوع بوده‌است. براساس نتايج شاخصه‌هاي مسكن سلامت از بعد هوا در كاشان بايد بتواند گرما و خشكي هوا را با رطوبت و خنكي به تعادل برساند و از هواي گرم‌وخشك بيرون در امان باشد. شاخص‌ها شامل مكان‌گزيني بهينه محل سكونت، طراحي اقليمي و مبتني بر كوچ فصلي يا روزانه، اولويت فضاي باز و نيمه‌باز بر فضاي بسته، پيوند فضاها، محصورسازي براي كنترل هواي آلوده، تعامل معماري و طبيعت، توازن بين كاركرد فضا و هوا و كاربرد الگوهاي بومي معماري مي‌باشد. در خانه‌هاي معاصر كاشان نبود جريان هواي طبيعي به سبب قرارگيري بازشوها در يك جداره، محروميت از فضاي باز و سرپوشيده با كاركرد معيشتي و اولويت آفتاب‌گيري بر بادگيري از مهم‌ترين عوامل ناكارآمدي خانه‌هاي معاصر كاشان در تأمين سلامت هوا مي‌باشد.