بررسي تاثير آلياژهاي حافظه دار شكلي با پايه آهني بر ديواربرشي بتني با بازشوي متقارن

امروزه استفاده از مصالح نوين به جهت بهبود ويژگي هاي مثبت سازه از جمله توانايي برگشت پذيري، شكل پذيري، توانايي اتلاف انرژي و... در حال افزايش است. يكي از اين مصالح آلياژهاي حافظه دار شكلي هستند كه مي توانند بر روي ويژگي هاي سازه تاثيرات مثبت زيادي بگذارند. در اين مطالعه سعي گرديده تا تاثير آلياژهاي حافظه دار شكلي بر بهبود ويژگي هاي ديواربرشي با بازشو ارائه گردد. بدين منظور ديواربرشي با بازشوي متقارني كه توسط يكي از محققين در آزمايشگاه ساخته شده است، مدلسازي شده و پس از صحت سنجي نتايج مدلسازي با نتايج آزمايشگاهي، تاثير آلياژهاي حافظه دار شكلي بر توانايي اتلاف انرژي، قابليت برگشت پذيري و شكل پذيري سازه مورد مطالعه قرار داده شده است. نتايج حاصل از تحليل چرخه اي و تحليل بارافزون، حاكي از افزايش قابليت برگشت پذيري و شكل پذيري سازه و كاهش توانايي اتلاف انرژي آن در صورت استفاده از آلياژ حافظه دار شكلي است. ميزان اين تغييرات در رفتار سازه به شدت به محل استفاده از آلياژ حافظه دار شكلي در سازه بستگي دارد. طي بررسي هاي انجام شده محل بهينه استفاده از اين آلياژها در سازه از نظر توانايي اتلاف انرژي،برگشت پذيري و شكل پذيري، تيرپيوند و از لحاظ كاهش هزينه هاي مصرف آلياژ حافظه دار شكلي، جان ديوار است.