بررسي روايات اهل بيت (ع) در تفسير ثعلبي

مفسران اهل سنت در تفاسير خود گونه‌هاي مختلفي از روايات اهل‌بيت (ع) را به شكل‌هاي گوناگون نقل كرده و عملكرد متفاوتي در نقل و نقد چنين رواياتي داشته‌اند. برخي به شكل گسترده به نقل روايات اهل‌بيت (ع) پرداخته و در تفسير آيات قرآن از اين روايات بهره برده‌اند و عده اي به نقل اندك اين روايات بسنده كرده و در نقد و بررسي آنها دچار خطاهاي فراوان شده‌اند. اين پژوهش درصدد است تا ميزان اقبال و نحوه تعامل ثعلبي، يكي از مفسران بزرگ اهل سنت در قرن پنجم هجري، در مواجهه با روايات اهل‌بيت (ع) را بررسي كند. در اين پژوهش كه به شكل توصيفي‌ـ‌تحليلي انجام شده است، اين دسته از روايات از تفسير «الكشف و البيان» استخراج شده و تعداد و گونه‌هاي روايات هريك از معصومان (ع) به شكل مجزا مورد مطالعه قرار گرفته است. نتيجه به‌دست آمده از اين قرار است كه ثعلبي با وجود نقل احاديث فراوان از اهل‌بيت (ع)، در نقل موضوعات مهمي مانند بيان مصاديق، فضائل اشخاص، جزئيات قصص و فضائل آيات و سور از روايات ضعيف بهره برده و در مواردي، اينگونه روايات را به اهل‌بيت (ع) نسبت داده است.