تاثير آموزش بر دانش، نگرش و عملكرد كاركنان دانشكده‌ علوم پزشكي سيرجان پيرامون استفاده از برچسب‌هاي مواد غذايي

زمينه و هدف: به نظر مي رسد آموزش در ارتقاء دانش، بهبود الگوهاي غذايي افراد و انتخاب‌هاي غذايي سالمتر تاثير گذار است. لذا اين مطالعه با هدف تعيين تاثير برنامه ‌آموزشي بر دانش، نگرش و عملكرد مصرف كنندگان در مورد استفاده از برچسب‌هاي مواد غذايي انجام گرفت. مواد و روش ها : مطالعه مقطعي حاضر از نوع مداخله نيمه تجربي بوده و بر روي ۲۵۰ نفر از كاركنان دانشكده علوم پزشكي سيرجان انجام شد. ابزار جمع آوري اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته شامل پنج قسمت بود: اطلاعات دموگرافيك، سوالات مرتبط با دانش، نگرش، عملكرد و در نهايت نظرسنجي در خصوص برچسب هاي مواد غذايي و ويژگي هاي آنها. آموزش بصورت سخنراني در قالب 2 جلسه 120 دقيقه با فاصله يك هفته همراه با بحث گروهي و آموزش مشاركتي بود. مطالعه حاضر فاقد گروه كنترل بوده و بصورت قبل و بعد انجام شد. شش هفته پس از اجراي برنامه آموزشي، پرسشنامه ها مجددا توسط نمونه ها تكميل گرديد . يافته‌ها: محدوده سني اين كاركنان 21 تا 57 سال و 85/3% آنها متاهل بودند. نتايج بدست آمده از اين مطالعه نشان داد كه ميانگين نمرات دانش قبل از آموزش 3/28 ± 11/38 بود كه متعاقباً پس از آموزش به 2/42 ± 20/92 افزايش يافت. ميانگين نمرات نگرش از 5/43 ± 29/48 به 4/79 ± 30/31 تغيير يافت؛ علاوه بر اين، ميانگين نمرات عملكرد از 3/31 ± 12/62 به 2/15 ± 17/88 افزايش يافت. نتايج حاكي از اختلاف معنادار ميانگين نمره آگاهي 0/001˂ P، نگرش 0/03=P ، و عملكرد 0/001˂ P قبل و بعد از آموزش مي باشد. نتيجه‌گيري: باتوجه به اين كه بين نمره دانش، نگرش و عملكرد كاركنان دانشكده علوم پزشكي سيرجان قبل و بعد از آموزش اختلاف معني داري وجود دارد لذا استفاده ازروش آموزش مستقيم درخصوص برچسب هاي مواد غذايي پيشنهاد ميگردد.