بررسي فراواني عفونت هاي بيمارستاني يك بيمارستان آموزشي در دامغان: يك مطالعه مقطعي

مقدمه: ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻋﻠﻢ، ﻛﺎﺭﺑﺮﺩ ﺩﺍﺭﻭﻫﺎﻱ ﻭﺳﻴﻊ ﺍﻟﻄﻴﻒ، ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻛﺎﺗﺘﺮﻫﺎﻱ ﻋﺮﻭﻗﻲ، ﺍﺩﺭﺍﺭﻱ ﻭ ﺷﺎﻧﺖ ﻫﺎﻱ ﻣﻐﺰﻱ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﻧﺠﺎﺕ ﺑﻴﻤﺎﺭﺍﻥ، ﻣﻮﺟﺐ ﻣﺸﻜﻼﺗﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺮﻭﺯ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎﻱ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻧﻲ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﺩ كه امكان حذف كامل اين عفونت ها در حال حاضر در هيج جايي از دنيا وجود ندارد ولي بدون ترديد موثرترين، كم هزينه ترين و مطلوب ترين روش مبارزه با عفونت در هر زمان و مكان، جلوگيري از بروز آن است. در اين تحقيق، با توجه به اهميت موضوع و عدم انجام مطالعاتي در اين باره، به بررسي شيوع عفونت هاي بيمارستاني بيمارستان ولايت دامغان پرداخته ايم. روش كار: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي از نوع مقطعي مي باشد كه بين سالهاي 1390 تا 1394 در بيمارستان ولايت شهرستان دامغان انجام شد.بدين صورت كه پس از مراجعه به بيمارستان ولايت و بررسي پرونده ي همه ي بيماران، افراد مبتلا به عفونت بيمارستاني شناسايي شده و اطلاعات حاصل توسط نرم افزار آماري spss تجزيه و تحليل شد. يافته ها: در مطالعه حاضر از ميان 34663 بيمار بستري شده، 116 مورد مبتلا به عفونت بيمارستاني شناسايي ميزان شايع ترين متغيرها از لحاظ سال تشخيص، سال 93(27.6%)؛ فصل تشخيص، پاييز(27.27%)؛ بخش جراحي(32.8%)؛ نوع عفونت، تنفسي(39.7%)بود. بحث و نتيجه گيري: مرور ساده ي مستندات مطالعه شده در اين بررسي نشان ميدهد كه ميزان شيوع انواع عفونتهاي بيمارستاني در ايران نسبتاً بالاست. از اين رو تدوين برنامه هاي كنترلي و آموزشي مناسب و مبتني بر شواهد جهت كاهش ميزان شيوع عفونتهاي بيمارستاني در ايران بايستي مدنظر سياستگذاران امر قرار گيرد. نوع مقاله: پژوهشي كليد واژه ها: عفونت بيمارستاني، بيمارستان، ايمني