لزوم توجه به جايگاه هستي‌شناختي ادبيات در تدوين كتب درسي ادبيات

آنچه در تدوين كتب دانشگاهي بايد مد نظر باشد، انتخاب رويكردي مناسب با اهداف آموزشي و جايگاه هستي شناختي مادۀ درسي است. در اين‌باره، بررسي كتب ادبيات در دانشگاه ها نشان مي‌دهد كه تمركز اين كتب بر تاريخ ادبيات سبب شده است كه ماهيت زيباشناختي ادبيات در تدوين كتب مذكور مغفول بماند. توجه به خلاءِ موجود، سؤال‌هاي زير را به ذهن متبادر مي سازد: رويكرد فعلي غالب در كتب دانشگاهي ادبيات تا چه حد با ماهيت ادبيات فاصله دارد؟ كتب درسي ادبي بايد چه خصوصياتي داشته باشند تا در مخاطبان كنشي مناسب با ماهيت درس ايجاد كنند؟ چگونه نگرش فراادبي در تدوين اين كتب مي‌تواند در خدمت درك ادبيات به مثابۀ هنر قرار گيرد؟ در پژوهش حاضر كه به روش توصيفي  تحليلي انجام شده است، به منظور پاسخ به سؤال‌هاي مطرح، ابتدا رويكرد فعليِ تدوين كتب ادبيات مطالعه و سپس چيستي ادبيات و مؤلفه‌هاي مهم آن تبيين مي‌شود؛ در پايان، نقش توجه به ماهيت ادبيات در تغيير مطلوب نگرش دانشجويان نسبت به اين مادۀ درسي مطالعه مي‌شود تا لزوم توجه به نگرش هستي‌شناسانه به ادبيات در تدوين كتب درسي آشكار گردد.