خودارزيابي كارورزان پزشكي از ميزان توانايي‌شان در تشخيص و مراقبت درماني بيماران بخش داخلي در دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد

مقدمه: در امتحانات معمولا سطح آگاهي دانشجويان ارزيابي ميگردد كه نتايج آن ممكن است با توانمندي حرفه اي آنان تفاوت داشته باشد. تاكنون به خود ارزيابي براي سنجش آمادگي حرفه اي دانشجويان پزشكي كمتر توجه شده است. هدف از اين مطالعه تعيين ميزان توانايي كارورزان پزشكي در مديريت تشخيص و درمان بيماران بخش داخلي از طريق خود ارزيابي مي باشد. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي مقطعي ۱۱۵ كارورز پزشكي دانشكده پزشكي شهيد صدوقي يزد در سال 1396 با سرشماري انتخاب شدند. توانايي مديريت كردن بيماريهاي داخلي با پرسشنامه خود ارزيابي شد. روايي و پايايي پرسشنامه توسط متخصصين داخلي (با ضريب آلفاي كرونباخ 0.76 تا 0.93 در حيطه هاي مختلف) تاييد شد. داده ها با آمار توصيفي فراواني و ميانگين نمره خود ارزيابي و آزمون كيدو در نرم افزار SPSS آناليز شد. نتايج: بالاترين درصد توانايي توسط كارورزان در مديريت بيماري‌هاي گوارش (63.9 درصد)، تنفس (62.3 درصد) و قلب (56.1 درصد) بود و براي بيماري‌هاي غدد (49.8 درصد) كم‌ترين توانايي را داشتند. بالاترين درصد توانايي در مديريت خون‌ريزي گوارشي (65.8 درصد)، درد سينه (64.3 درصد)، درد شكم و ريفلاكس (62.5 درصد)، تهوع/ استفراغ (61.6 درصد) و ديابت (61.4 درصد) اظهار شد. 94.7 درصد مهارت لازم گرفتن شرح حال مناسب را داشته و 85.6 درصد اخلاق پزشكي را رعايت مي‌كنند. كارورزان در تجويز منطقي دارو و تصميم‌گيري براي بيمار كم‌ترين توانايي را در خود ديده‌اند. نتيجه‌گيري: در 23 درصد بيماري‌هاي شايع، حداقل 50 درصد كارورزان در خود توانايي مديريت مستقل بيماري را مي‌بينند كه بيانگر عدم كسب توانايي كارورزان در مديريت بيماري‌هاي شايع از نگاه خودشان است. اين شيوه ارزيابي بايد همراه با ارزشيابي رايج در اولويت‌بندي مباحث آموزشي كارورزي به ويژه آموزش درمانگاهي مدنظر اساتيد قرار گيرد.