بررسي مشخصه‌هاي فركانسي سيگنال الكترورتينوگرام در بيماران انسداد وريد مركزي شبكيه

سابقه و هدف: انسداد وريد مركزي شبكيه دومين بيماري‌ شايع عروق شبكيه پس از رتينوپاتي ديابتي است كه مي‌تواند باعث كاهش بينايي شود. در اين مقاله به بررسي پتانسيل‌هاي روش‌هاي زمانفركانس در تمايز چشم‌هاي درگير با بيماري و چشم‌هاي سالم پرداختيم. روش بررسي: تعداد 20 بيمار با انسداد وريد مركزي شبكيه در يك چشم مورد بررسي قرار گرفتند. چشم مقابل به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد. دو روش تبديل فوريه زمان كوتاه و تبديل موجك زمان گسسته به منظور تعيين مؤلفه‌هاي فركانسي سيگنال‌هاي الكترورتينوگرام ثبت شده از دو تحريك تطبيق در روشنايي cd.s.m2 3 و فليكر 30 هرتز به كار رفتند. يافته ها: در روش تبديل موجك گسسته، سيگنال تحريك تطبيق در روشنايي cd.s.m2 3 شامل سه مؤلفه اصلي بوده كه با ظهور امواج a، b و i مطابقت داشته و تحريك فليكر داراي دو فركانس غالب منطبق با امواج a و b بود. فركانس‌هاي غالب اول و دوم هر دو تحريك در گروه‌هاي بيمار و نرمال تمايز معني‌داري را نشان دادند و زمان ظهور فركانس غالب در تحريك روشنايي cd.s.m2 3 افزايش نشان داد. نتيجه گيري: روش تبديل موجك گسسته توانايي ايجاد تمايز ميان مؤلفه‌هاي فركانسي گروه سالم و انسداد وريد مركزي شبكيه را نشان داده است. افت فركانس و افزايش تأخير در ظهور فركانس‌هاي غالب در تحريك تطبيق در روشنايي نشان‌دهنده درگيري بيشتر سلول هاي استوانه اي نسبت به سلول‌هاي مخروطي شبكيه است.