بررسي مشخصات بيماران با تشخيص عفونت هاي بيمارستاني و ارتباط آن با ميزان مقاومت هاي آنتي بيوتيكي در بيمارستان اميرالمومنين (ع)

سابقه و هدف: عفونت هاي بيمارستاني، علت حدود يك سوم مرگ و ميرها در بيمارستان هستند و روز به روز اهميت بيشتري يافته و نظام سلامت كشورها را به چالشي جدي فرا مي خوانند. بررسي وكنترل عفونت بيمارستاني درسطح دنيا اولويت جهاني است. درهمين راستا، اين مطالعه باهدف بررسي مشخصات بيماران مبتلا به عفونت بيمارستاني در بيمارستان اميرالمومنين(ع) طراحي شد. روش بررسي: در اين مطالعه مقطعي، 211 بيمار تحت مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات اوليه از فرم هاي كميته كنترل عفونت بيمارستان استخراج و اطلاعات تكميلي از پرونده بيماران تهيه شد. داده ها توسط SPSS نسخه 23 تحت آناليز آماري قرار گرفتند. يافته ها: شيوع عفونت بيمارستاني 2.7 % برآورد شد. پنوموني با 74.4 % شايع ترين عفونت بيمارستاني بود. باسيل هاي گرم منفي با 87.6 % شايع ترين پاتوژن بودند. در بين ايزوله هاي به دست آمده، آسينتوباكتر با 94 مورد (51 %) كل موارد گرم منفي ها را تشكيل مي داد. ميكروارگانيسم هاي مقاوم به كارباپنم ها در سن بالاي 80 سال نسبت به دو رده ديگر تفاوت معني داري داشت. مقاومت به كارباپنم ها در بستري بالاي 30 روز نسبت به زير 30 روز به طور معني داري بيشتر بود. مقاومت به نسل سوم سفالوسپورين ها در Ecoli و مقاومت به فلوروكينولون ها در سودومونا در بستري بيشتر از يك ماه به طور معني داري بيشتر بود. نتيجه گيري: شايع ترين عفونت بيمارستاني، پنوموني بود. سن و طول مدت بستري در ميكروارگانيسم هاي مقاوم به كارباپنم ها از فاكتورهاي موثر در مقاومت ميكروبي رخ داده در مبتلايان به عفونت هاي بيمارستاني بود.