اثربخشي آموزش ذهن‌آگاهي كودك‌محور بر نارسايي هيجاني و خودتنظيمي هيجاني كودكان مبتلا به ناتواني يادگيري

هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي آموزش ذهن‌آگاهي كودك‌محور بر نارسايي هيجاني و خودتنظيمي هيجاني كودكان با اختلال يادگيري خاص بود. طرح پژوهش، آزمايشي از نوع پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري پژوهش حاضر، شامل كودكان با اختلال يادگيري خاص دوره ابتدايي شهر تهران در سال تحصيلي 98-1397 بود. به‌منظور انجام ‌اين پژوهش، نمونه‌اي 30 نفر (17 پسر و 13 دختر) به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب و در گروه‌هاي آزمايش و گواه به‌صورت تصادفي گمارش شدند. ابزارهاي سنجش شامل آزمون هوشي وكسلر براي كودكان ويرايش چهارم (WISCRFE)، پرسشنامه‌هاي مشكلات يادگيري (LDQ)، نارسايي هيجاني كودكان (AQC) و خودتنظيمي هيجاني (ERQ) بود. گروه آزمايش مداخله آموزش ذهن‌آگاهي كودك‌محور را در طي 10 جلسه آموزشي در طول دو و نيم ماه دريافت نمود. داده‌هاي به‌دست آمده توسط تحليل كوواريانس با استفاده از نرم‌افزار آماري 23-SPSS مورد تجزيه‌و‌تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه آموزش ذهن‌آگاهي كودك‌محور بر نارسايي هيجاني و خودتنظيمي هيجاني كودكان با اختلال يادگيري خاص تأثير معناداري داشته است (0.001 p). بدين‌صورت كه اين آموزش توانسته منجر به كاهش نارسايي هيجاني و بهبود خودتنظيمي هيجاني در اين كودكان شود. براساس يافته‌هاي پژوهش حاضر، مي‌توان چنين نتيجه گرفت كه آموزش ذهن‌آگاهي با بهره‌گيري از فنوني همانند افكار، هيجانات و رفتار آگاهانه، مي‌تواند به‌عنوان يك آموزش كارآمد جهت كاهش نارسايي هيجاني و بهبود خودتنظيمي هيجاني كودكان با اختلال يادگيري خاص مورداستفاده گيرد.