تأثير اوره بر برخي پاسخ‌هاي رشد و عناصر غذايي اسفناج (Spinacia oleracea L.) در سطوح مختلف شوري خاك

به منظور بررسي پاسخ گياه اسفناج رقم ’ويروفلي‘ به شوري در كاربرد با اوره در يك خاك داراي كمبود نيتروژن، آزمايشي در شرايط گلخانه اي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار اجرا شد. تيمارها شامل چهار سطح شوري (بدون اعمال شوري، 1، 2 و 3 گرم كلريد سديم بر كيلوگرم خاك، به ترتيب معادل قابليت هدايت الكتريكي 0.7، 4.5، 8 و 11.5 دسي‌زيمنس بر متر در عصاره اشباع خاك) و پنج سطح نيتروژن (بدون كاربرد نيتروژن، 75، 150، 225، و 300 ميلي‌گرم بر كيلوگرم خاك) از منبع اوره بود. اعمال شوري 4.5 و 8 دسي زيمنس بر متر اثر معني داري (0.05≥p) بر عملكرد نسبي و سطح برگ اسفناج نداشت ولي شوري 11.5 دسي زيمنس بر متر نسبت به سطح بدون اعمال شوري و شوري 4.5 و 8 دسي زيمنس بر متر عملكرد نسبي و سطح برگ را به طور معني داري (0.05≥p) كاهش داد. كاربرد نيتروژن اثر سوء شوري را بر عملكرد نسبي و سطح برگ كاهش داد. بيشترين و كمترين تغييرات محتواي آب اندام هوايي در شرايط شوري به ترتيب در سطح بدون كاربرد نيتروژن و در سطح 150 ميلي گرم در كيلوگرم مشاهده شد. رگرسيون خطي نشان داد كه در شوري 4.5 تا 11.5 دسي زيمنس بر متر بين عملكرد با نسبت كلر به نيتروژن اندام هوايي اسفناج يك رابطه منفي وجود دارد. كاربرد شوري و نيتروژن هم به صورت تنها و هم به صورت توأم، نسبت K/Na، Ca/Na و Mg/Na را كاهش داد. به طور كلي، كاربرد نيتروژن تا سطح متوسط مي تواند اثرات منفي ناشي از شوري را در اسفناج بهبود دهد ولي استفاده بيش از حد معمول از كود نيتروژن نه تنها اثر مثبت نداشته بلكه ممكن است اثر منفي بر عملكرد گياه داشته باشد.