تغييرات برخي ويژگي‌هاي بيوشيميايي برگ انگور بيدانه قرمز متأثر از تنش خشكي و كاربرد برخي كودهاي آلي و شيميايي

انگور (Vitis vinifera) يكي از مهمترين محصولات باغي در دنيا و ايران به شمار مي رود. خشكسالي يكي از مهمترين عوامل محدود كننده رشد گياه و توليدات كشاورزي در سراسر جهان بخصوص در مناطق خشك و نيمه خشك است. كاربرد كودهاي آلي و شيميايي به عنوان بهبود دهنده ويژگي هاي خاك يكي از راهكارهاي كاهش اثرات تنش خشكي مي باشد. به منظور بررسي اثر كاربرد كمپوست، بايوچار و سولفات پتاسيم بر وزن خشك برگ، محتواي رطوبت نسبي برگ، كلروفيل a،b، كل،كاروتنوئيد و عناصر برگ انگور رقم بيدانه قرمز در شرايط بدون تنش خشكي (در حد ظرفيت زراعي) و تنش خشكي (40 درصد ظرفيت زراعي) پژوهشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در چهار تكرار در سال1396 در دانشگاه رازي (كرمانشاه) انجام شد. نتايج اين پژوهش نشان داد وزن خشك برگ انگور براي تيمارهاي كودي سولفات پتاسيم، كمپوست و بايوچار به ترتيب 3.7، 3.6 و 3.5 گرم به دست آمد. محتوي رطوبت نسبي، غلظت كلروفيل a وكارتنوئيد برگ بين تيمارهاي كودي اختلاف معني داري نداشت. افزايش نسبت كلروفيل a به b، 2.95، 3.30 و 7.02 درصد به ترتيب در تيمارهاي بايوچار، سولفات پتاسيم و كمپوست در مقايسه با تيمار شاهد تغيير كرد. در شرايط تنش خشكي با كاربرد بايوچار در مقايسه با كمپوست و سولفات پتاسيم، غلظت فسفر، پتاسيم، منيزيم و مس برگ انگور به طور معني‌داري بيشتر بوده در نتيجه نسبت كروفيل a به b و وزن خشك برگ انگور در مقايسه با شرايط بدون كاربرد كود بهبود يافت. براساس يافته هاي اين پژوهش براي كاهش اثرات منفي تنش خشكي بر ويژگي هاي بيوشيميايي و وزن خشك برگ انگور، كاربرد بايوچار سپس سولفات پتاسيم و كمپوست در گزينه هاي بعد توصيه مي شود.