تأثير تحريك الكتريكي يك‌طرفه و دوطرفه مغز بر بهبود تعادل سالمندان

اهداف: هدف اين تحقيق بررسي تأثير تحريك الكتريكي يك‌طرفه و دوطرفه مغز بر بهبود تعادل سالمندان بود. مواد و روش ها: در اين پژوهش نيمه‌تجربي 36 نفر از سالمندان شهر ايلام به صورت در دسترس در تحقيق شركت كردند. ابتدا پيش‌آزمون تعادل ايستا گرفته شد و سپس شركت‌كنندگان به صورت تصادفي به سه گروه تحريك يك‌طرفه مغز، تحريك دوطرفه مغز و كنترل تقسيم شدند. مداخله در سه جلسه برگزار شد. در گروه تحريك يك‌طرفه، الكترود آند روي نقطه O در ناحيه مخچه و الكترود كاتد در ناحيه FP1 قرار گرفت. در گروه تحريك دوطرفه، الكترود آند روي O1 و الكترود كاتد روي O2 قرار گرفت. شدت تحريك 2 ميلي‌آمپر به مدت پانزده دقيقه در هر جلسه بود. در گروه كنترل، الكترود آند و كاتد به ترتيب روي نقاط O و FP1 قرار گرفتند، ولي جريان تحريك سي ثانيه بعد از اعمال تحريك قطع مي‌ شد. پس از آخرين جلسه تمريني، پس‌آزمون به عمل آمد. داده ‌ها توسط تحليل واريانس يك‌راهه و آزمون تعقيبي بونفروني تحليل شدند. يافته ها: بين سه گروه در مرحله پيش‌آزمون تفاوت معني‌داري وجود نداشت (0/535=P). ولي در مرحله پس‌آزمون تفاوت بين گروه‌ها معني‌دار بود (0/002=P). نتايج آزمون تعقيبي نشان داد بين گروه تحريك يك‌طرفه با كنترل (0/001=P) و گروه تحريك دوطرفه با كنترل (0/005=P) تفاوت وجود دارد، ولي بين گروه تحريك يك‌طرفه با گروه دوطرفه تفاوت وجود ندارد (0/599=P). نتيجه گيري: در يك نتيجه‌ گيري كلي مي‌توان گفت tDCS مخچه به صورت يك‌طرفه و دوطرفه مي‌ تواند موجب بهبود تعادل در سالمندان شود.