مصرف داروي نامناسب در سالمندان شهر اميركلا و عوامل مرتبط با آن

اهداف: افراد مسن نسبت به ديگر گروه‌هاي سني، بيشتر به بيماري‌هاي مزمن مبتلا مي‌شوند و تحت درمان قرار مي‌گيرند و درنتيجه از داروهاي بيشتري استفاده مي‌كنند كه مي‌تواند نامناسب باشد و به واكنش‌هاي دارويي نامطلوب ‌منجر شود. اين مطالعه با هدف تعيين ميزان مصرف داروي نامناسب با استفاده از معيار Beers در ميان سالمندان شهر اميركلا صورت گرفت. مواد و روش ها: مطالعه توصيفي تحليلي حاضر بخشي از طرح جامع »بررسي وضعيت سلامت سالمندان شهر اميركلا AHAP « (به شماره 892917) است كه به صورت مطالعه كوهورت از سال 1390 روي كليه افراد 60 سال و بالاتر شهر اميركلا واقع در شمال ايران در حال انجام است. اطلاعات لازم توسط شخص آموزش‌ديده با استفاده از پرسش‌نامه‌هاي استاندارد جمع‌آوري شد و شامل تعداد، نوع و مدت مصرف دارو بود. اطلاعات جمع‌آوري‌شده پس از ورود به نرم‌افزار آماري SPSS با استفاده از آزمون‌هاي آماري كاي‌دو، آزمون دقيق فيشر و رگرسيون لجستيك به منظور بررسي وضعيت داروي نامناسب مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. مقدار P كمتر يا مساوي 0/05 به عنوان سطح معنادار در نظر گرفته شد. يافته ها: ميانگين سني سالمندان مورد مطالعه، 7/41 ±69/71 سال بود. مصرف داروي نامناسب و با احتياط در ميان سالمندان به ترتيب 37/58 درصد و 29/85 درصد بود. گلي بنكلاميد (12/7 درصد)، ديكلوفناك (8/8 درصد) و كليدينيوم سي (5/4 درصد) بيشترين داروهاي نامناسب مورد استفاده در اين جمعيت بودند. بيشترين تداخل دارويي نيز مربوط به مصرف هم‌زمان دو داروي آنتي‌كولينرژيك بود. رابطه‌ آماري معنادار بين مصرف داروي نامناسب با جنس، سن، سطح تحصيلات، وضعيت شغلي و تأهل ديده شد (0/05 P).نتيجه گيري: ميزان مصرف داروي نامناسب در ميان سالمندان شهر اميركلا در مقايسه با بسياري از مطالعات ديگر زياد است كه سالمندان را در معرض واكنش‌هاي دارويي نامطلوب قرار مي‌دهد. درنتيجه نياز مبرم به تدوين و عملياتي كردن دستورالعمل‌هاي علمي استفاده از داروها، ارتقاي معيارهاي استفاده از آن‌ها و بهبود آگاهي پزشكان است.