اثربخشي برنامه ي آموزشي سازگاري اجتماعي بر سرزندگي تحصيلي، هويت تحصيلي و انعطاف پذيري شناختي دانش آموزان دختر

پژوهش حاضر با هدف اثربخشي برنامه‌ي آموزشي سازگاري اجتماعي بر سرزندگي تحصيلي، هويت تحصيلي و انعطاف پذيري شناختي دانش‌آموزان دختر انجام شد. پژوهش حاضر نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه مورد مطالعه پژوهش شامل تمامي دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر بوكان در سال‌تحصيلي 981397 بودند كه از طريق روش نمونه‌گيري در دسترس تعداد 30 نفر انتخاب گرديد و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (15 نفر) و گواه (15 نفر) قرار گرفتند. ابزار اندازه گيري در اين پژوهش پرسشنامه‌هاي سرزندگي تحصيلي دهقاني زاده و حسين چاري، هويت تحصيلي ودراف و انعطاف پذيري شناختي دنيس و وندروال بودند. دانش‌آموزان گروه آزمايش 10 جلسه 90 دقيقه اي و به مدت 5 هفته متوالي (هر هفته 2 جلسه) تحت آموزش برنامه سازگاري اجتماعي قرار گرفتند و گروه كنترل هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد. داده‌هاي بدست آمده با استفاده از روش تحليل كوواريانس تك متغيره مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها نشان داد كه بعد از مداخله، اثر برنامه ي آموزش سازگاري اجتماعي بر سرزندگي تحصيلي ، هويت تحصيلي و انعطاف پذيري شناختي دانش‌آموزان دختر معنادار بود. بر اساس نتايج پژوهش مي توان گفت آموزش برنامه سازگاري اجتماعي بر سرزندگي تحصيلي، هويت تحصيلي و انعطاف پذيري شناختي دا نش‌آموزان دختر اثربخش بود و پيشنهاد مي‌شود كه برنامه‌ي مذكور در مدارس براي افزايش متغيرهاي درگير و مرتبط با مدرسه اجرا شود.