از تصوير‏سازي ذهني تا عينيت بخشي در جهان فيلم‌هاي پويانمايي بر اساس نظريه گيرايش مادي

دكوپاژ را جدا از اصول شناخته شده مي توان به‏منزله شيوۀ بياني انحصاري ميان كارگردان و اثر شناخت؛ به‌گونه اي كه فراتر از فن، وضعيتي را پيش از قواعد و چارچوب هاي قراردادي ميان كارگردان و روايت متني ايجاد مي‌كند. اين پژوهش باهدفي بنيادين اجراشده و مسئله اصلي، بررسي عملكردي است كه فرايند دكوپاژ از آن براي عينيت بخشيدن تخيلات و تصوير ذهني بر اساس روايت در ذهن سازنده اثر بهره مي برد. روش اين پژوهش، كيفي و با رويكردي علوم شناختي و بر اساس نظريه گيرايش مادي و با استفاده از مطالعه منابع كتابخانه‏اي و آرشيوهاي شنيداري و ديداري انجام گرفته است. پژوهشگر براي امكان‌سنجي و آشكارسازي بحث، به شيوۀ مطالعه موردي سه اثر سه كارگردان كه در كشورهاي گوناگون و در سال‏هاي متفاوت از داستان «مسخ» كافكا ساخته شده است را به‌دقت بررسي  و تجزيه تحليل كرده است. يافته‌هاي اين پژوهش نشان مي‌دهد نما در وضعيت اجرايي شكل مي‌گيرد كه به‌طور كامل متأثر از شرايط ذهني لحظه‏اي، وابسته به تجربه‌هاي زيسته، ماده پيش‌رو و توانمندي هاي كارگردان است. نتيجه تحقيق نشان مي‏دهد كه كارگردان با انتخاب شيوه و سبك سينماي موردنظر، از قابليت‌ها و امكانات موجودش استفاده كرده و در وضعيت اجرايي دست به خلق نماهايي مي زند كه درعين‌حال كه برگرفته از شيوۀ سينمايي مشخص است، متعلق به خود اوست و درنتيجۀ اثر او را از سايرين متفاوت مي‌كند.