تحليل سطح توسعه پايدار مبتني بر فناوري اطلاعات و ارتباطات در نواحي روستايي (مورد مطالعاتي: شهرستان جيرفت)

امروزه فناوري‌هاي اطلاعاتي و ارتباطي در نواحي روستايي، نظمي نوين را پيش كشيده و الزامات و مقدمات توسعه پايدار روستاها را براي حضور در جهان آينده فراهم نموده اند. لذا مطالعه و شناخت وضع موجود توسعه پايدار مبتني بر فناوري اطلاعات و ارتباطات در جوامع روستايي و برنامه‌ريزي براساس اين شناخت مي‌تواند زمينه‌ساز پايداري و بازآفريني جوامع روستايي بر اساس انديشه و باورهاي تازه باشد و اجتماعات سالم روستايي را شكل دهد. بر اين اساس پژوهش حاضر با هدف تحليل سطح توسعه پايدار مبتني بر فناوري اطلاعات و ارتباطاتدر نقاط روستايي شهرستان جيرفت شكل گرفته است. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و به لحاظ ماهيت و روش توصيفي تحليلي مي باشد كه جهت گردآوردي داده هاي مورد نياز آن از مطالعات كتابخانه اي و ميداني استفاده شد. قلمرو مكاني پژوهش، شامل 38 روستاي واقع در شهرستان جيرفت است كه طبق سرشماري مركز آمار ايران در سال 1395 داراي 16170 خانوار بوده و بر اساس فرمول كوكران حجم نمونه، 376 خانواري جهت پرسشگري تعيين و به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب گرديدند. جهت تجزيه و تحليل داده ها و اطلاعات از مدل تصميم گيري چندمعياره كوپراس و تحليل خوشه‌اي K در محيط نرم‌افزار SPSS استفاده گرديد. نتايج حاصله از تكنيك و تحليل نشان داد، روستاهاي دولت‌آباد اسفندقه، دولت‌آباد مركزي، درياچه، دوبنه، پشتلر، حسين‌آباد دهدار، فردوس و سغدر به علت برخورداري از شرايط مساعد محيطي، قرار گرفتن در موقعيت دشتي و فاصله كم با مركز شهرستان، تمركز جمعيت، دارا بودن تجهيزات و ارائه خدمات مبتني بر فناوري، به لحاظ توسعه پايدار مبتني بر فناوري اطلاعات و ارتباطات در سطحي بالاتر نسبت به روستاهاي عباس‌آباد، دره رود، حيشين سفلي، كهن و آبشور قرار گرفته اند.