تدوين اصول طراحي محله‌ي دوستدار كودك با رويكرد تقويت حس اجتماعي كودكان (نمونه‌ي موردي: محله‌ي رشديه تبريز)

رشد اجتماعي و شكل‌گيري حس اجتماعي در كنار ساير ابعاد رشد اجتماعي كودكان از اهميت به‌سزايي برخوردار است. فرآيند اجتماعي شدن در كودكان به صورت واضح از هم بازي شدن با هم‌سالان خود در عرصه‌هاي عمومي محيط‌هاي مسكوني شروع به شكل‌گيري مي‌كند. هدف اين پژوهش تدوين اصول طراحي محله‌ي دوستدار كودك براساس تقويت حس اجتماعي در آنها است. جهت تدوين اصول مورد نظر اين پژوهش با روش كيفي و اتخاذ پاراديم واقعيت‌گرايي و تاكيد بر ابعاد عيني محيط ابتدا به ارزيابي محله بر اساس ديدگاه كودكان و والدين پرداخت. سپس بر اساس نظرات آنها و چارچوب نظري تدوين شده به ارائه‌ي اصول طراحي محله‌ي دوستدار كودك بر اساس حس اجتماعي اقدام كرد. نمونه‌ي آماري شامل 60 كودك و 25 والدين شد. روش گردآوري اطلاعات به روش ميداني و با تكنيك‌هاي مصاحبه، پرسشنامه و مشاهده‌ي مستقيم صورت گرفت. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد جهت ايجاد يك محله‌ي دوستدار كودك جهت افزايش حس اجتماعي بايستي تمام ابعاد طراحي شهري به نوعي در فرآيند طراحي مورد توجه قرار گيرد.