پايش كيفيت آب رودخانه‌هاي استان خوزستان جهت مصارف شرب، صنعت و كشاورزي با استفاده از شاخص‌هاي IRWQIsc و NSFWQI

زمينه و هدف: تعيين كيفيت آب رودخانه‌ها براي تصميم‌گيري در خصوص استفاده از آن‌ها بسيار اهميت دارد. به همين دليل، اين تحقيق به منظور بررسي كيفيت آب رودخانه‌هاي استان خوزستان انجام شد. مواد و روش‌ها: رودخانه‌هاي مورد بررسي شامل دز، كرخه، كارون، مارون و زهره كه مطالعه حاضر با استفاده از داده‌هاي برداشت شده در طول سال 1397 در ايستگاه‌هاي معين بر روي اين رودخانه‌ها انجام شد. بدين منظور، از استاندارد ايران، سازمان بهداشت جهاني و محيط زيست كانادا و دياگرام‌هاي شولر و ويلكاكس استفاده شد. از شاخص‌هاي كيفي IRWQIsc و NSFWQI نيز براي تعيين رتبه كيفي آب اين رودخانه‌ها استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه آب رودخانه دز از نظر صنعتي خورنده است در حالي كه ساير رودخانه‌ها داراي آب رسوبگذار براي مصارف صنعتي بودند. كيفيت آب دز از نظر شرب بهتر از ساير رودخانه‌هاي استان خوزستان بود ليكن اين رودخانه نيز براساس دياگرام شولر دچار منيزيم، سختي و كلر بالا شده است. براي مصارف كشاورزي استفاده از آب اين رودخانه نسبت به ساير رودخانه‌ها بهتر بود. رودخانه كارون وضعيت متوسطي نسبت به ساير رودخانه‌ها داشت و كيفيت آب در بالادست بهتر از پايين دست است. براساس شاخص IRWQIsc دامنه تغييرات كيفيت آب رودخانه‌هاي دز، كرخه، كارون، مارون و زهره به ترتيب 83-71، 52-41، 55-39، 41-33 و 32-25 بود. نتايج شاخص NSFWQI براي رودخانه‌هاي دز، كرخه، كارون، مارون و زهره به ترتيب نشان داد كه مقدار اين شاخص در رودخانه‌هاي مذكور بين 77-65، 70-55، 68-58، 60-52 و 48-36 متغير بود. نتيجه‌گيري: براساس نتايج، كيفيت رودخانه‌ دز در وضعيت نسبتاً خوب قرار داشت. رودخانه‌هاي كارون و كرخه در وضعيت متوسط قرار داشتند و ساير رودخانه‌ها داراي وضعيت نسبتاً بد بودند. براساس كليه شاخص‌ها، كيفيت آب رودخانه زهره در وضعيت بد و رودخانه دز در وضعيت خوب قرار داشت. ساير رودخانه‌ها كيفيت متوسطي داشتند.