سقط جنين و استدلال آينده‌اي شبيه آينده ما

يكي از استدلال‌هايي كه بر نادرستي سقط جنين به لحاظ اخلاقي از لحظه لقاح اقامه شده، استدلالي است كه به «استدلال آينده‌اي شبيه آيندۀ ما» معروف است و مدافعان و مخالفان بسياري دارد. دان ماركوس - كه اين استدلال بيشتر با نام او قرين است و با نام او شناخته مي‌‌شود - با مسلّم انگاشتن و نادرست بودن قتل انسان‌ها و ضمن توجيه و تبيين اين نادرستي، مي‌‌كوشد تا با بيان و برجسته كردن شباهت جوهري جنين با انسان‌ها، نادرستي قتل را به سقط جنين نيز سرايت دهد. بر اين اساس و در نگاه او، همان‌‌گونه كه قتل انسان‌ها به‌لحاظ اخلاقي نادرست است، سقط جنين و كشتن آن نيز به همان دليل نادرست خواهد بود. در اين مقاله ضمن بررسي و نقد اين استدلال، اشكالات ديويد بونين به آن نيز بررسي و نقد خواهد شد و در پايان تقريري تازه از اين استدلال - بر مبناي انگاره‌هاي پذيرفته‌شده در فلسفۀ اسلامي - ارائه مي‌شود.

An argument raised for the moral wrongness of abortion from the time of conception is the argument from ‘A Future Like Ours’ which has many defenders and critics. Don Marquis who is known as having introduced the argument builds on the assumption that it is morally wrong to murder a human person to highlight a substantial similarity between an embryo and a mature human being and thus, show the moral wrongness of killing an embryo. Therefore, according to Marquis, just as it is morally wrong to kill a human being, by the same token, it is morally wrong to abort and kill an embryo. In this paper, I will examine and criticize the form and the content of the argument, and then examine David Boonin’s objection to the argument. Finally, I present a new version of the argument on the basis of assumptions in Islamic philosophy.