تأثير مدل آموزش واقعي بر تجسم ديداري- فضايي با توجه به نقش خودكارآمدي فني دانشجويان فني و مهندسي پسر در درس رسم فني

پيشينه و اهداف: هدف پژوهش، بررسي تأثير مدل‌ آموزشي ‌واقعي بر تجسم ديداري فضايي با توجه به نقش خودكارآمدي‌ فني دانشجويان فني مهندسي پسر در درس رسم‌‌ فني است. روش‌ها‌: روش پژوهش نيمه‌آزمايشي از نوع پيش‌آزمون پس‌آزمون است. جامعه آماري پژوهش شامل ‌دانشجويان‌ فني پسر دوره كارداني به تعداد 400 دانشجو كه با استفاده از روش‌نمونه‌گيري تصادفي‌خوشه‌اي تعداد 40 دانشجو به عنوان نمونه‌پژوهش انتخاب شد. ابزار پژوهش آزمون محقق ساخته، خودكارآمدي‌فني، تجسم ديداري فضايي و ارزيابي مدل آموزش‌واقعي است كه روايي و پايايي پرسش‌نامه‌هاي ‌مذكور به‌وسيله روايي‌ محتوا با در نظر گرفتن نظرات و پيشنهادات استادان‌ صاحب‌نظر، كارشناسان برنامه‌ريزي‌درسي و خبرگان‌ روانشناسي و ضريب آلفاي‌كرنباخ براي خرده مقياس‌هاي اعتماد به نفس، انگيزه و پشتكار، ابتكار و پرسش‌نامه‌ها‌ي خودكارآمدي فني، تجسم ديداري فضايي و ارزيابي مدل آموزش‌ واقعي به ترتيب 88/.، 75/.، 81/.، 90/.، 80/. و 77/. به‌دست آمد. يافته‌ها:نتايج نشان‌ داد كه روش مدل آموزش ‌واقعي بر خودكارآمدي فني، ابعادش و تجسم ديداري فضايي و خودكارآمدي فني با نقش‌ميانجي بر دانشجويان ‌فني مهندسي پسر تأثير دارد و ميزان رضايت ‌دانشجويان از روش ‌تدريس براساس مدل ‌واقعي در مؤلفه‌هاي درك ‌نقشه به كمك مدل، طراحي ‌هندسي، مدل‌هاي ‌ملموس ‌سه‌بعدي و سودمندي مدل‌هاي‌ واقعي‌ درحد مطلوبي است؛ ولي در مؤلفه‌هاي به‌كارگيري و آموزش عملي مدل‌هاي واقعي درحد مطلوبي نمي‌باشد. نتيجه‌گيري: مدل‌هاي واقعي ديد دانشجويان را براي تهيه نقشه از روي نمونه واقعي صنعتي و همچنين ساخت مجدد  تقويت مي‌كنند. ترسيم نقشه از روي تصاوير سه‌بعدي، آسان‌سازي طراحي نقشه‌ها و تسهيل فرايند كار با مجموعه‌ها و مكانيزم‌هاي صنعتي واقعي در شناسايي و درك حل مسائل فني منجر به كسب تجربه‌هاي جديد و نو توسط دانشجويان مي‌گردند.