بهينه‌سازي ايزوژئومتريك شكل سازه‌هاي دوبعدي با استفاده از تحليل حساسيت كاملا تحليلي

در اكثر روش‌هاي بهينه‌سازي سازه‌اي در تحليل سازه و محاسبۀ حساسيت از روش اجزاي محدود مرسوم استفاده شده است. به دليل تغيير هندسه در هر مرحله از بهينه‌سازي، براي دست‌يابي به مدل محاسباتي نياز به توليد شبكۀ اجزاي محدود جديدي است كه سبب افزايش هزينه محاسباتي و اتلاف وقت مي‌شود. براي مرتفع نمودن مشكلات اين‌چنيني، روش تحليل ايزو ژئومتريك بر مبناي توابع پايه نربز كه تركيبي از روش طراحي به كمك كامپيوتر (CAD) و اجزاي محدود است، در اينجا استفاده مي‌شود. در بهينه‌سازي شكل سازه‌ها از روش مجانب‌هاي پويا (MMA) كه روشي گراديان محور است، استفاده شده است. در بهره‌گيري ازاين‌روش نياز به تحليل حساسيت طرح نسبت به متغيرهاي طراحي است. به همين منظور، با توجّه به ويژگي‌هاي توابع نربز روش تحليل حساسيت كاملاً تحليلي فرمول‌بندي و اجرا شده است. براي نشان دادن عملكرد روش پيشنهادي، مثال‌هاي عددي گوناگوني حل شده است.