آداب اخلاقي تحصيل: نقش واسطه‌اي درگيري تحصيلي در رابطه بين انگيزش تحصيلي و آداب‌گريزي تحصيلي

زمينه: با توجه به نتايج پژوهش‌ها، بي‌آدابي اخلاقي در محيط‌هاي آموزشي رو به گسترش است. از جمله اين بي‌آدابي‌ها مي‌توان از آداب‌گريزي تحصيلي نام برد. پژوهش حاضر باهدف بررسي نقش واسطه‌اي درگيري تحصيلي در رابطه بين انگيزش تحصيلي و آداب‌گريزي تحصيلي انجام شده است. روش: مطالعۀ حاضر توصيفي همبستگي است، كه از جامعۀ دانشجويان كارشناسي دانشگاه شيراز، 421 دانشجو با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي تصادفي چند مرحله‌اي انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش، شامل زمينه يابي تجديدنظر شده آداب‌گريزي در آموزش پرستاري، مقياس انگيزش تحصيلي و پرسشنامه درگيري تحصيلي بود. تجزيه و تحليل داده‌ها با روش آماري مدل‌يابي معادلات ساختاري با استفاده از نرم‌افزارAMOS انجام شد. يافته ها: نتايج نشان داد، مدل اين پژوهش از برازش مناسبي برخوردار است. با توجه به يافته‌ها، درگيري تحصيلي نقش واسطه‌اي در رابطه انگيزش تحصيلي با آداب‌گريزي تحصيلي داشت. به اين معنا كه با افزايش انگيزش دروني، درگيري تحصيلي نيز افزايش يافته و از اين طريق، آداب‌گريزي تحصيلي كاهش يافته است. همچنين، انگيزش بيروني و بي‌انگيزشي از طريق كاهش درگيري تحصيلي، منجر به افزايش آداب‌گريزي تحصيلي شده است. نتيجه گيري: پژوهش حاضر با ارائه الگويي از آداب‌گريزي تحصيلي نشانگر نقش انگيزش و درگيري تحصيلي در آداب اخلاقي تحصيل است.