بررسي تاثير نوع طراحي المان زانويي مهاربند شورون در رفتار سازه و روند تشكيل مفاصل پلاستيكي

ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻧﻮع ﻃﺮاﺣﯽ اﻟﻤﺎن زاﻧﻮﯾﯽ ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪ Chevron در رﻓﺘﺎر ﺳﺎزه و روﻧﺪ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﻔﺎﺻﻞ ﭘﻼﺳﺘﯿﮑﯽ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪﺷﺪه اﺳﺖ. ايده كلي آن است كه طراحي به‌گونه‌اي انجام پذيرد تا در زلزله هاي شديد فقط عضو زانويي تسليم شود و بقيه اعضا در حالت ارتجاعي باقي بمانند و يا تعداد مفاصل پلاستيك در تيرها و ستون ها و همچنين كمانش بادبندها كاهش قابل‌توجهي يابد. در اين تحقيق دو مدل المان زانويي با حالت خمشي و برشي و با تعداد طبقات 2، 6 و 10 طبقه و دوحالت 2 دهانه و 4 دهانه در نظر گرفته شده است. در حالت خمشي از مقطع باكس و حالت برشي از مقطع آي پي اي استفاده شده است. در اين تحقيق نوع رفتار سازه و روند تشكيل مفاصل پلاستيك را در قاب‌هايي با حالت طراحي كه نسبت نياز به ظرفيت در المان‌هاي زانويي كوچك‌تر از يك و حالتي كه نسبت نياز به ظرفيت در المان‌هاي زانويي بزرگ‌تر از يك است مورد بررسي قرار داديم. توالي تسليم المان‌ها در تجزيه‌وتحليل غيرخطي استاتيكي مطابق با آنچه انتظار مي‌رفت است. المان هاي زانويي قبل از كمانش مهاربندها در هر طبقه در تمام مدل‌هاي مورد بررسي تسليم شد. ازاين‌رو، مي توان حدس زد كه طراحي المان‌هاي زانويي با توجه به 120 تا 140 درصد از ظرفيت الاستيك آن‌ها يك استراتژي مناسب براي اطمينان از اين‌كه المان‌هاي زانويي اولين المان‌هايي هستند كه به سازه به اتلاف انرژي جذب‌شده از طريق تشكيل مفاصل پلاستيكي كمك مي‌كند است.