ارزيابي رفتار غير‌خطي استاتيكي ديوارهاي برشي مركب فولادي-بتني همبند

با وجود آنكه ديوارهاي برشي بتن مسلح از سختي برون صفحه بالايي برخوردارند، ديوارهاي برشي فولادي سختي برون صفحه كمي دارند. براي جلوگيري از كمانش اين ديوارها، ورق هاي فولادي را توسط برشگيرهايي به پانل بتني متصل مي كنند (ديوارهاي برشي مركب). يك راه حل مناسب براي محدود كردن تغيير شكل جانبي ناشي از خمش ديوارهاي برشي در سازه هاي مرتفع، همبند كردن آنها است. در اين مقاله به بررسي رفتار ديوارهاي برشي مركب همبند پرداخته شده است. نتايج نشان مي دهند، تنش هاي ايجاد شده در سيستم ديوارهاي برشي همبند نسبت به سيستم ديوارهاي برشي مجزا كاهش يافته و سختي جانبي افزايش مي يابد. البته، افزايش صلبيت تيرهاي همبند از حدي به بعد تاثير قابل توجهي بر رفتار الاستيك اين سيستم نمي گذارد. بنابراين رابطه اي پيشنهاد شده كه مي تواند به طور تقريبي ابعاد مقطع تيرهاي همبند ايده آل را پيش بيني نمايد. در شروع پژوهش يك سيستم دوگانه قاب خمشي فولادي و ديوارهاي برشي مركب مجزا 5 طبقه طراحي شده و تحليل غيرخطي استاتيكي گرديده است و سپس اين سيستم بدون هيچ تغييري به صورت همبند فرض شده و ابعاد مقطع تيرهاي همبند مورد نياز اين سازه توسط رابطه پيشنهادي محاسبه شده و مجددا تحليل غيرخطي استاتيكي گرديده است. مقايسه نتايج حاصل از اين مدل ها بيانگر افزايش پارامترهاي مقاومتي و لرزه اي ديوارهاي برشي همبند نسبت به مجزا مي باشد. نتايج نشان مي دهند افزايش صلبيت تيرهاي همبند نسبت به تيرهاي ايده آل، تاثير چنداني در افزايش پارامتر هاي مقاومتي سيستم نداشته و حتي شكل پذيري سيستم كاهش پيدا مي كند. بنابراين مقطع تيرهاي همبند ايده آل تعيين شده از رابطه پيشنهادي، عملكرد غيرخطي بهينه اي نيز داشته است.