بررسي افزايش نرخ توليد نفت با سيستم فرازآوري مصنوعي تركيبي در مقايسه با روش هاي فرازآوري مصنوعي متداول

فاقد عنوان لاتين

پس از مدتي برداشت از مخزن با كاهش فشار مخزن، پتانسيل و توان توليد از مخزن كاهش مي يابد معني كه سيال مخزن توانايي رسيدن به سرچاه را ندارد. اين مشكل برخي مواقع منجر به عدم­ توليد چاه مي­شود­. دراين شرايط يكي از روش هايي كه مي تواند باعث بهبود شرايط برداشت از مخزن گردد، فرازآوري مصنوعي است كه شامل فرازآوري گاز و فرازآوري پمپ ويا تركيبي از هردواست. البته كاربرد اين روش در برخي شرايط مثلا در چاه ­هاي عميق و نفت ­هاي سنگين، داراي معايبي است و مي توان با استفاده از روش تركيبي مشملات مربوطه را تا حدي برطرف نمود. در اين روش با قراردادن سيستم تزريق گاز و سيستم پمپ به ­صورت هم­زمان در يك چاه، به ايجاد شرايط توليد و يا افزايش توليد نفت مي توان دست يافت. افزايش توليد در اين سيستم دوگانه تركيبي به ­منظور اقتصادي بودن آن نيست. ازمهمترين الزامات عملياتي­ شدن اين سيستم، انجام محاسبات اقتصادي است. لذا با توجه به اهميت موضوع در اين مطالعه، توليد طبيعي يك چاه، توليد درحضور سيستم­ هاي فرازآوري مصنوعي متداول و سيستم فرازآوري تركيبي بررسي­شده است.از آنجا كه در نرم افزارهاي موجود امكان بررسي هيبريدي يا تركيبي وجود ندارد، لذا در اين پژوهش با كدنويسي براساس معادلات مربوطه موضوع مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج نشان مي دهد افزايش توليد 2000 بشكه در روز، در سيستم تركيبي، با تزريق گاز با نسبت گاز به نفت 500 در سناريوي فرآز آوري تركيبي، هد پمپ كم­تري مورد نياز مي باشد.

فاقد چكيده لاتين