بررسي تاثير پارامترهاي سنگ و سيال براي مدل تحليلي شكافت هيدروليكي PKN

فاقد عنوان لاتين

با وجود پيشرفت‌هاي چشمگير در روش‌هاي شبيه‌سازي عمليات شكافت هيدروليكي در ازدياد برداشت از ذخاير هيدروكربوري و ظهور روش‌هاي پيچيده سه بعدي، همچنان از روش‌هاي دو بعدي تحليلي بويژه روش PKN براي اهداف مختلف استفاده مي‌شود. فرض‌هاي بكار گرفته شده در توسعه اين مدل آن را قادر ساخته است تا بتواند در اكثر شرايط عملياتي نتايجي با دقت قابل قبول ارائه كند. دو پارامتر بسيار مهم در عمليات شكافت هيدروليكي شامل فشار حداقل جهت گسترش شكافت و ابعاد دهانه شكافت در ديواره چاه مي‌باشند. در اين پژوهش به بررسي اثر خصوصيات سنگ (مدول يانگ و ضريب پواسون) و خصوصيات سيال (گرانروي سيال) بر دو پارامتر هدف ياد شده در مدل PKN پرداخته شده است. بدين ترتيب با انجام تحليل (آناليز) حساسيت، اثر مدول يانگ، ضريب پواسون سنگ دربرگيرنده و گرانروي سيال بر دو پارامتر هدف بر حسب توابعي از طول شكاف، با كدنويسي در محيط پايتون انجام گرفته است. نتايج نشان داد كه براي يك مدول يانگ ثابت، با افزايش طول شكاف، فشار (انرژي) كمتري براي افزايش هر واحد طول شكاف مورد نياز است. از طرفي، حداكثر پهناي شكاف در ديواره چاه با افزايش مدول يانگ كاهش مي‌يابد. همچنين با افزايش ضريب پواسون، فشار حداقل بزرگتري براي گسترش شكاف مورد نياز مي‌باشد؛ و پهناي شكاف رابطه معكوسي با ضريب پواسون دارد. بطور كلي ضريب پواسون اثر به مراتب كوچكتري در قياس با مدول يانگ از خود نشان داده و افزايش گرانروي سيال نيز به ترتيب باعث سبب افزايش فشار پمپ براي گسترش شكاف و كاهش پهناي شكاف مي‌شود.

فاقد چكيده لاتين