بررسي رابطه توانمندسازي و مهارتهاي ارتباطي با عملكرد شغلي كاركنان اداره كل آموزش فني و حرفه اي استان ايلام

فاقد عنوان لاتين

هدف پژوهش حاضر مطالعه رابطه بين توانمندسازي و مهارتهاي ارتباطي با عملكرد شغلي كاركنان اداره كل آموزش فني و حرفه اي استان ايلام است. روش تحقيق توصيفي از نوع همبستگي است. شامل كليه جامعه آماري اين تحقيق شامل كليه ي كاركنان اداره كل مركز آموزش فني و حرفه اي استان ايلام در سال 1393 به تعداد 378 نفر بود. از جامعه آماري پژوهش نمونه اي به حجم 191 نفر با به كارگيري فرمول نمونه گيري كوكران انتخاب شد. روش نمونه گيري، تصادفي ساده مي باشد. به منظور سنجش متغيرهاي مورد استفاده در پژوهش از سه پرسشنامه توانمندسازي روانشناختي اسپريتزر(1995)، عملكرد شغلي توسط پاترسون(1990)، مهارت هاي ارتباطي استفاده گرديد. روايي محتوايي و صوري پرسشنامه ها مورد تأييد متخصصان قرار گرفت. پايايي پرسشنامه ها توسط آلفاي كرونباخ براي پرسشنامه توانمندسازي 0/88 براي مهارتهاي ارتباطي (0/85) و عملكرد شغلي 0/86 تعيين گرديد. براي تجزيه و تحليل از روش هاي آماري توصيفي و آمار استنباطي (همبستگي پيرسون و رگرسيون گام به گام) استفاده شد. يافته هاي پژوهش نشان داد كه بين توانمندسازي و تمامي ابعاد آن – خودتعييني، تأثير، معني داري و شايستگي - با عملكرد شغلي كاركنان رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. نتايج همچنين نشان داد بين مهارتهاي ارتباطي و تمامي ابعاد آن-مهارت هاي شنودي، كلامي و بازخورد – با عملكرد شغلي كاركنان رابطه معناداري دارد. نتايج تحليل رگرسيون گام به گام نشان داد كه دو بعد تأثير و شايستگي توانايي پيش بيني عملكرد شغلي كاركنان را دارند. در نهايت نتايج نشان داد كه سه بدو بعد مهارت هاي ارتباطي- مهارت كلامي و بازخورد- توانايي پيش بيني عملكرد شغلي كاركنان را دارند.