بررسي نقش ميانجي نوآوري سازماني و قابليت نوآوري تكنولوژيكي درتاثير شيوه هاي مديريت دانش بر عملكرد شركت (مورد مطالعه: شركت هاي شهرك صنعتي شيراز)

No Title

اين پژوهش به منظور بررسي بررسي نقش ميانجي نوآوري سازماني و قابليت نوآوري تكنولوژيكي در تاثير شيوه هاي مديريت دانش بر عملكرد شركت انجام شد، كه در آن شيوه هاي مديريت دانش شامل چهار بخش شيوه هاي اكتساب دانش، شيوه هاي انتقال دانش، شيوه هاي ذخيره سازي دانش و شيوه هاي كاربرد دانش و قابليت نوآوري تكنولوژيكي شامل دو بخش قابليت نوآوري فرايند و قابليت نوآوري محصول است و به وسيله پرسشنامه مورد ارزيابي قرار گرفت. پرسشنامه بين 212 نفر نمونه از جامعه آماري كه كليه مديران و كارشناسان شركت هاي شهرك صنعتي شيراز مي باشد، توزيع شد. روش تحقيق توصيفي از نوع همبستگي بود. جهت پاسخ به سوالات و بررسي فرضيات تحقيق با نرم افزار Smart-PLS از روش بررسي معادلات ساختاري و تحليل مسير به روش حداقل مربعات جزئي (PLS) استفاده گرديد. نتايج پژوهش از بين شيوه هاي مديريت دانش تنها تاثير مثبت و معني دار دو ابعاد (اكتساب دانش و كاربرد دانش) بر نوآوري سازماني را تاييد مي كند و تاثير دو ابعاد (انتقال دانش و ذخيره سازي دانش) بر نوآوري سازماني تاييد نمي شود. چرا كه ذخيره سازي و پخش و انتشار دانش ارتباطي با نوآوري ندارد اما با احيا دانش كنوني مي توان به كارايي بيشتري در اين زمينه دست يافت. نتايج پژوهش نشان داد كه نوآوري سازماني بر قابليت نوآوري فرايند تاثير مثبت و معني داري دارد و تاثير نوآوري سازماني بر قابليت نوآوري محصول با نقش واسطه قابليت نوآوري فرايند انجام مي پذيرد. نتايج حاكي از تاثير مثبت و معني دار قابليت نوآوري فرايند بر قابليت نوآوري محصول است. نتايج همچنين نشان مي دهد كه قابليت نوآوري محصول بر عملكرد شركت تاثير مثبت و معني داري دارد و تاثير قابليت نوآوري فرايند نيز با نقش ميانجي قابليت نوآوري محصول بر عملكرد شركت انجام مي پذيرد

No abstract