بررسي آزمايشگاهي تاثير استفاده از سورفكتانت و نانو ذرات سليسيم اكسيد در پايداري امولسيون آب نفت

فاقد عنوان لاتين

در اين تحقيق تاثير همزمان نانو ذرات سيليسيم اكسيد به همراه سورفكتانت بر تغيير ترشوندگي سطحي مغزه كربناته و ميزان انرژي سطحي بين آب و نفت بررسي شده است، سپس امولسيون حاصل از تركيب آب و نفت مورد استفاده آناليز گرديده و پايداري امولسيون بررسي شده است. مكانيزم ازدياد برداشت به روش تزريق مواد شيميايي علاوه بر اينكه بر تغييرات ترشوندگي متمركز مي باشد، همواره بايد سيال توليدي نهايي مورد آناليز واقع شود. سيال توليدي در سطح به صورت امولسيون آب و نفت مي باشد و اين امولسيون بايد بتواند جدا شود تا نفت و آب به صورت جداگانه مورد استفاده قرار بگيرند. علاوه بر اين امولسيون توليدي بايد بتواند سريعا در مخزن تشكيل شود تا باعث بهبود ازدياد برداشت نفت شود. همچنين حباب هاي امولسيوني بايد به اندازه كافي ريز باشند تا موجب آسيب به سازند نشوند. نتايج نشان داده است كه تركيب سورفكتانت در غلظت بهينه 1.8 درصد وزني توانايي كاهش زاويه تماس به اندازه 30 درجه را دارا مي باشد، همچنين تركيب 3.6 درصد وزني نانو ذره به همراه 1.8 درصد وزني سورفكتانت زاويه تماس را تا 18 درجه كاهش داده است. نانو ذرات به كار رفته امولسيون با قطرات آب ريزتري نسبت به سورفكتانت ايجاد مي كنند كه اين خود نقش مهمي در ازدياد برداشت نفت دارد. نتايج نشان داد كه ميانگين قطر ذرات امولسيوني با افزايش درصد حجمي آب زياد شده و تغييرات كلي قطر آنها بين 20 تا 120 ميكرون مي باشد. در نهايت امولسيون تشكيل شده توسط سورفكتانت پايداري بيشتري نسبت به امولسيون تشكيل شده توسط نانو ذره را دارا مي باشد.

فاقد چكيده لاتين