فراتحليل مطالعات سرمايه اجتماعي و علمكرد شغلي

فاقد عنوان لاتين

عملكرد شغلي، كنشي سازماني و نهادي است كه از سطح سرمايه اجتماعي بر شكوفايي و توسعه ‌سازماني تأثير گذاشته و به مفهوم بازدهي و اثربخشي يا برآيند شغلي در يك سازمان اطلاق مي‌شود. عملكرد شغلي تحت تأثير هنجار شغلي، سرمايه درون و برون گروهي، اعتماد سازماني و روابط اجتماعي قرارگرفته و آثار آن خلاقيت، نوآوري و شكوفايي سازماني است. بر اين اساس، پژوهش حاضر قصد دارد ميزان تأثير سرمايه اجتماعي بر عملكرد شغلي در پژوهش‌هاي ايراني را با استفاده از نرم‌افزار فراتحليل كمي مورد بررسي قرار داده و به اين پرسش اصلي پاسخ دهد كه سرمايه اجتماعي به چه ميزان بر عملكرد شغلي تأثير داشته و آن را تبيين مي‌كند؟ به‌منظور انجام فرا تحليل حاضر، 13 پژوهش مرتبط كه در سال‌هاي 1396-1388 و با هدف ارزيابي ارتباط ميان سرمايه اجتماعي و عملكرد شغلي انجام و در فصلنامه‌هاي معتبر داخلي به چاپ رسيده بودند، انتخاب شدند. پژوهش‌هاي منتخب به روش پيمايشي در جوامع آماري متفاوت و برحسب سنجه‌هاي پايا به انجام رسيده‌اند. در گام نخستِ ارزيابي پژوهش‌هاي منتخب، مفروضات همگني و خطاي انتشار، مورد بررسي قرار گرفتند كه يافته‌ها حاكي از ناهمگني اندازه اثر و عدم سوگيري انتشار مطالعات مورد بررسي داشت. در مرحله دوم، ضريب اندازه اثر كلي ارائه‌شده است. يافته‌هاي حاصل از 13 پژوهش نشان مي دهند كه اندازه اثر كلي سرمايه اجتماعي بر عملكرد شغلي معادل 0/474 است و توانسته درمجموع 47 درصد از تغييرات عملكرد شغلي را تبيين و پيش‌بيني نمايد. برحسب فرمول كوهن مي‌توان گفت كه شدت اندازه اثر سرمايه اجتماعي بر عملكرد شغلي در حد متوسط به بالا محسوب مي‌شود.

فاقد چكيده لاتين