نقش ميانجيگري خودگويي در رابطه تصور از خود با تاب آوري دانشجويان

No Title

هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش ميانجيگري خودگويي در رابطه تصور از خود با تاب آوري مي باشد. روش اين پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه ي آماري اين پژوهش شامل كليه دانشجويان 40-18 سال موسسه حكمت مشهد است و نمونه براساس جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي 278 نفر انتخاب شدند. گردآوري داده ها به روش ميداني و با استفاده از پرسشنامه خودگويي برين تاپ، پرسشنامه تصور از خود بك و پرسشنامه تاب آوري كونور و ديويدسون انجام شد. و براي تجزيه تحليل داده ها ( tهمبستگي پيرسون و تحليل مسير) از نرم افزارspss استفاده شد. يافته هاي پژوهش نشان دادند كه متغير خودگويي، رابطه متغيرهاي تصور از خود و تاب آوري را ميانجي گري مي كند. نتايج به دست آمده نشان داد كه متغير خودگويي رابطه متغير تصور از خود و متغير تاب آوري را به طور جزئي ميانجي گري مي كند.

No abstract