تعيين منشأ آلاينده‌هاي شيميايي و بيولوژيكي تالاب ميقان اراك

تالاب ميقان اراك از تالاب‌هاي آب شور است كه به دليل جذب پرندگان مهاجر و املاح تبخيري ازنظر اكو و ژئوتوريسم اهميت دارد. با ورود فاضلاب شهر اراك، پساب شركت املاح و پساب صنايع به تالاب، سلامت پرندگان و آبزيان در معرض خطر است. هدف پژوهش حاضر، تعيين منابع آلايندۀ شيميايي و بيولوژيك تالاب ميقان است؛ بر اين اساس 32 نمونه آب در كاربري‌هاي مختلف از آب شور و شيرين محدودۀ تالاب براي تعيين هدايت الكتريكي، غلظت كاتيون‌ها (كلسيم، منيزيم، پتاسيم، سديم)، آنيون‌ها (كلر، سولفات، فلوئور، نيترات، فسفات، بي‌كربنات)، BOD و COD برداشت شد. مهم‌ترين آب‌هاي تغذيه‌كنندۀ تالاب، آب‌هاي زيرزميني و فاضلاب شهري است. آب‌هاي زيرزميني آلودگي بيولوژيك و نقشي در آلودگي آب تالاب ندارند. با پيشروي آب شور تالاب، شوري آب‌هاي زيرزميني از استاندارد (WHO) 1.80 به 3.92 ميكروموس بر سانتي‌متر افزايش يافته است. پساب ورودي شركت املاح معدني به آب تالاب با BOD برابر با 29 نسبت به استاندارد 30 ميلي‌گرم در ليتر آلودگي بيولوژيك ندارد. با ورود فسفات 3.3 بيش از استاندارد 0.2 ميلي‌گرم در ليتر فاضلاب شهري اراك به تالاب ميقان، پوشش جنگلي انبوه ايجاد شده كه سكونتگاه پرندگان محلي و مهاجر است. شوري زياد آب تالاب برابر با 209 ميكروموس بر سانتي‌متر به دليل سنگ‌هاي نمكي و گچي ارتفاعات شمالي است كه منشأ تركيب شيميايي بزرگ‌ترين معدن سولفات سديم ايران شده است.