بررسي علل و زمينه‌هاي مهاجرت ايرانيان در دوره مغولان

هجوم مغولان به ايران و تثبيت حاكميت آنها تحت عنوان ايلخانان سبب ساز شكل گيري موج هاي مختلفي از مهاجرت ساكنان مناطق مختلف ايران شد. به طور كلي اين مهاجرت‌ها و تغييرات سرزميني در دو دوره مختلف حاكميت مغولان شكل گرفت و هر بار گروهي از ساكنان به مناطق امن مجاور خود و حتي سرزمين‌هاي دوردست مهاجرت كردند. در برابر اين پرسش كه چرا ايرانيان در اين دوره اقدام به مهاجرت كردند؟ و اين كه مهاجران به كدام مناطق مهاجرت كردند؟ مدعاي تحقيق چنين است: در موج اول مهاجرت به دليل سياست جنگي رعب‌آفرين مغولان و كشتار، قتل و غارت بي‌محاباي آنان، گروهي از ايرانيان جان خود را نجات داده و ترك وطن نمودند. اما با تثبيت قدرت مغولان در ايران و تشكيل حكومت ايلخانان عوامل ديگري همچون تضادهاي معيشتي، اعمال ماليات هاي سنگين و اسارت سبب مهاجرت ايرانيان شد. مناطق جنوبي ايران همچون فارس ، كرمان و يزد كه در اين دوره تحت تسلط حاكمان محلي بودند، به همراه هند ، مصر و آسياي صغير پناهگاه مهاجران در هر دو موج مهاجرت بود. اين پژوهش با روش توصيفي ، تحليلي و با مراجعه به منابع دست اول، ابتداء دلايل مهاجرت ايرانيان بعد از هجوم مغولان و دوره ايلخانان را مورد تحليل قرار خواهد داد و در ادامه پايگاه طبقاتي مهاجران و پناهگاهاي امن آنها مورد بررسي قرار خواهد گرفت. .