شناسايي ابعاد و مؤلفه هاي مدل مطلوب فرايند خط مشي گذاري در نظام آموزش و پرورش ايران

آموزش و پرورش پنجره ورود به سوي توسعه پايدار و كليد پيشرفت جامعه است و نقش آن در روند توسعه جوامع بسيار مهم و تعيين ‌كننده است تا آنجا كه تعليم و تربيت از اصلي ‌ترين نيازهاي جوامع محسوب مي ‌شود. خط مشي ‌گذاري در نظام آموزش و پرورش از اهميتي بسزا برخوردار است، بدين منظور نيازمند الگوي خط مشي ‌گذاري مدون و معتبر بومي براي تدوين، اجرا و پايش خط مشي ‌هاي اين نظام هستيم. هدف اين پژوهش شناسايي ابعاد و مؤلفه ‌هاي مدل مطلوب فرايند خط مشي ‌گذاري در نظام آموزش و پرورش ايران است. در اين پژوهش از روش كيفي و استراتژي تحليل مضمون استفاده شده و براي پاسخ دادن به پرسشهاي پژوهش، چهارده مصاحبه عميق با خبرگان و صاحب‌ نظراني انجام شده كه به روش هدفمند انتخاب شده اند. تحليل داده‌ ها در نهايت به احصاي 62 مضمون پايه، 13 مضمون سازمان ‌دهنده، 3 مضمون فراگير و شكل ‌گيري الگوي نظري انجاميده است. يافته‌ هاي پژوهش نشان دادند كه فرايند خط مشي ‌گذاري در نظام آموزش و پرورش ايران مشتمل بر سه بعد تدوين، اجرا و ارزيابي است و مؤلفه ‌ هاي اين فرايند شامل شناخت مسأله، شناخت محيط سازماني، بهره ‌مندي از تجارب گذشته، مشاركت بازيگران و ذينفعان و استلزامات اجرا در بعد تدوين خط مشي، حوزه راهبري، حوزه عملياتي، مشاركت بخشي و فرابخشي و شرايط زمينه اي در بعد اجراي خط ‌مشي و ارزيابي دروندادها، ارزيابي فرايندها، ارزيابي بروندادها و ارزيابي پيامدها در بعد ارزيابي خط مشي اند.