ارائه ي الگوي بهينه به منظور احداث پارك هاي محله اي در شهر اشنويه با بهره گيري از تكنيك هاي نوين شهرسازي

فاقد عنوان لاتين

پارك هاي شهري بخشي از فضاهاي سبز عمومي اند كه علاوه بر دارا بودن جنبه هاي تفريحي، فرهنگي و زيست‌ محيطي، جنبه ي خدمات دهي به مناطق مختلف شهر را نيز دارند. از اين‌رو اهداف اين پژوهش، تحليلي بر توزيع جغرافيايي پارك هاي شهر اشنويه و ارايه ي الگوي بهينه مكان‌يابي جهت احداث پارك محله اي مي‌باشد. روش پژوهش با توجه به هدف كاربردي و از لحاظ ماهيت و روش توصيفي- تحليلي است. با توجه به تعدد معيارهاي مطرح در مكان گزيني پارك هاي محله اي در تحقيق حاضر سعي شده است با انتخاب محلات شهر اشنويه به‌عنوان مطالعه موردي، كاربرد عملياتي استفاده از تكنيك WLC به‌عنوان يكي از فنون تصميم گيري چند معياري (MCDM) در فرآيند تحليل تناسب اراضي جهت احداث پارك هاي محله اي مورد آزمون قرار گيرد. در اين تحقيق بعد از شناسايي عوامل تاثيرگذار در مكان يابي پارك هاي محله اي، اقدام به تهيه نقشه هاي معيار شده و پس ‌از آن استاندارد سازي داده ها و وزن دهي آن ها انجام‌گرفته است. و در نهايت جهت اولويت بندي محلات جهت تخصيص فضا به‌منظور احداث پارك محله اي تكنيك تصميم‌گيري چندمعياري WLC مورد آزمون قرار گرفت. بررسي نتايج به‌كارگيري مدل در محدوده موردمطالعه نشان مي دهد كه پيكسل هاي معرفي‌شده در خروجي حاصل از مدل، داراي شرايط بهينه از منظر معيارهاي تعريف‌ شده هستند. بنابراين استفاده از تكنيك هاي كاربردي مثل WLC و توانمندي‌هاي GIS مي تواند متوليان امور شهري را در تصميم گيري بهتر در جهت مكان يابي انواع خدمات شهري از جمله فضاهاي پارك شهري ياري رساند.

فاقد چكيده لاتين