تحليلي بر نقش شهرهاي مياني در تعادل بخشي به شبكه شهري، نمونه موردي: شهر ايرانشهر

فاقد عنوان لاتين

از مهمترين راهبردهاي موجود جهت ايجاد تعادل و توازن بخشيدن به شبكه شهري، تمركززدايي از كلانشهرها و حل پديده ي نخست شهري، توجه به تقويت شهرهاي متوسط و حمايت از ايجاد اينگونه شهرها در شبكه شهري است؛ ازآنجاييكه در شبكه شهري استان سيستان و بلوچستان با پديده ي نخست شهري مواجه هستيم؛ هدف اين پژوهش بررسي و تحليل نقش شهر مياني ايرانشهر در ايجاد تعادل در شبكه شهري اين استان است. مقاله حاضر با روش توصيفي–تحليلي و با نگرش سيستمي به بررسي نقش شهر مياني ايرانشهر در ايجاد تعادل در شبكه شهري استان سيستان و بلوچستان با استفاده از روش ها و مدلهاي كمي مانند مرتبه-اندازه، منحني لورنز و ضريب جيني، نخست شهري مهتا، آنتروپي، كشش پذيري و جاذبه از لحاظ متغيرهاي جمعيتي و فضايي پرداخته است. نتايج مدلها نشان ميدهد كه شبكه شهري استان سيستان و بلوچستان دچار پديده نخست شهري است و در اين بين شهر مياني ايرانشهر بر اساس مدلهاي رشد و اندازه شهر توانسته است از ميزان نخست شهري بكاهد به طوريكه بر اساس 0/45 در سال 1335 به 0/74 درسال 1390 رسيده است و شبكه شهري به تعادل نزديكتر شده است. نتايج كشش پذيري نيز نشان ميدهد كه ضريب كشش پذيري جمعيت ايرانشهر در اكثر دوره ها بالاي عدد يك بوده كه خود گوياي جذب جمعيت در اين شهر است و بر اساس مدلهاي آنتروپي و نخست شهري مهتا با احتساب ايرانشهر ميزان آنتروپي و نخست شهري كاهش پيداكرده است؛ بنابراين نتايج نشاندهنده ي تاثير جايگاه مثبت شهر ايرانشهر به عنوان يكي از وزنه هاي جمعيتي در ايجاد تعادل در شبكه شهري استان است

فاقد چكيده لاتين