رابطه تيپ هاي شخصيتي و فرسودگي شغلي از طريق ميانجي گري روابط بين فردي در كاركنان شهرداري

فاقد عنوان لاتين

هدف اين مقاله بررسي رابطه تيپهاي شخصيت، استرس و راهبردهاي مقابله اي با فرسودگي شغلي و روابط بين فردي كاركنان شهرداري شهر تهران بود. روش اين پژوهش همبستگي و با توجه به نحوه گردآوري دادهها جزء تحقيقات توصيفي (غير آزمايشي است. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه كاركنان شهرداري شهر تهران در سال 95-94 بود. نمونه اين پژوهش مشتمل بر 100 نفر از كاركنان شهرداري بودند، كه به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه هاي پنج عامل شخصيت كاستا و مك كري (Neo)، استرس Dass، راهبردهاي مقابله اي لازاروس، فرسودگي شغلي مزاج، روابط بين فردي كويين استفاده شد. يافته ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون نشان داده شده است كه همبستگي مثبت و معني داري بين ابعاد تيپهاي شخصيتي با فرسودگي شغلي وجود دارد. همچنين همبستگي مثبت و معناداري بين ابعاد تيپهاي شخصيتي با روابط بين فردي وجود دارد. بعلاوه اينكه همبستگي منفي و معني داري بين راهبرد مساله مدار با فرسودگي شغلي وجود دارد. از طرفي همبستگي مثبت و معني داري بين استرس با فرسودگي شغلي وجود دارد. در نهايت همبستگي منفي و معناداري بين استرس با روابط بين فردي وجود دارد.