رابطه هوش معنوي، سبك هاي فرزندپروري و تاب آوري در پيش بيني سازگاري اجتماعي دانش آموزان

فاقد عنوان لاتين

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه هوش معنوي، سبك هاي فرزندپروري و تاب آوري در پيش بيني سازگاري اجتماعي دانش آموزان انجام گرفت. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه ي آماري پژوهش را تمامي دانش آموزان دوره ي 98-1397 تشكيل مي دادند كه از ميان آنها با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي - سوم ابتدايي شهر تهران در سال تحصيلي 86 خوشه اي تعداد 181 دانش آموز به عنوان نمونه انتخاب شدند. از پرسشنامه ي هوش معنوي كينگ، پرسشنامه سازگاري اجتماعي لامبرت و همكاران، پرسشنامه تاب آوري كارنر و ديويدسون و پرسشنامه سبك هاي فرزندپروري بامريد براي جمع آوري داده ها استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون هاي ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون استفاده شد. يافته ها نشان داد كه بين هوش معنوي، سبك فرزندپروري مقتدرانه و تاب آوري با سازگاري اجتماعي همبستگي مثبت و بين سبك فرزندپروري سهل گيرانه و سبك فرزندپروري استبدادي با سازگاري اجتماعي دانش آموزان همبستگي منفي معنادار وجود دارد. همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه هوش معنوي، سبك هاي فرزندپروري و تاب آوري قابليت پيش بيني 40 درصد قابليت پيش بيني سازگاري اجتماعي دانش آموزان را دارد. بنابراين، مي توان نتيجه گرفت كه هوش معنوي، سبك هاي فرزندپروري و تاب آوري از متغيرهاي مرتبط با سازگاري اجتماعي دانش آموزان مي باشد كه نيازمند توجه و برنامه ريزي است.