بازكاوي مفاهيم بهزيستي روانشناختي

فاقد عنوان لاتين

مفهوم بهزيستي روان اصطلاحي است كه از آن براي بيان و اظهار كردن هدف خاصي در جامعه استفاده مي شود. هر فرهنگي بر اساس معيارهاي خاص خود به دنبال بهزيستي روان است. هدف هر جامعه اين است كه شرايطي را كه سلامت اعضاي جامعه را تضمين مي كند آماده نمايد. منظور از بهزيستي روان به سلامت ابعاد خاصي از انسان مثل هوش، ذهن ، حالت وتفكر اوست. از طرف ديگر بهزيستي روان روي يكي از حالتهاي افراد تأثيرگذار است بسياري از پژوهشهاي اخير مشخص كرده اند كه يك سري اختلالات فيزيكي و جسمي به شرايط خاص رواني مرتبط هستند (محسني، 1385) عموماً سه واژه بهداشت رواني، سلامت رواني و بهزيستي اگرچه داراي معاني مختلف هستند ولي در مواردي به جاي يكديگر مورداستفاده قرار ميگيرد. بعضي از افراد بهداشت رواني را شامل بهداشت رواني مثبت و منفي دانسته اند و بهداشت رواني مثبترا مترادف با بهزيستي رواني ميدانند. در برخي متون، بهداشت رواني به معناي سلامت رواني است و وجود بهداشت روانيدر زندگي فرد به منزله سالم بودن او از لحاظ رواني ميباشد (شاملو، 1382). بهزيستي رواني و بيماري رواني دوقطب متضاد نيستند، بلكه شايد بتوان آنها را از نقطه هايي بر روي يك پيوستار فرض كرد بهزيستي روان، حالت موفقيت آميزيك كنش رواني است كه نتايج آن فعاليتهاي اثربخش، روابط رضايت بخش با ديگران، توانايي سازگاري با تغييرات و كنارآمدن با ناملايمات است. از اينرو در تحقيق حاضر، به لحاظ اهميت مفاهيم بهزيستي روان و رويكردهاي نظري شخصيت هاي مختلف مرتبط با آن، به اهميت و جايگاه آنها پرداخته است. و در ادامه ديدگاه ها و رويكردهاي مختلف را مورد بررسي قرار مي دهد.