بررسي ميزان تاب آوري اجتماعي شهري مطالعه موردي: شهر ايلام

فاقد عنوان لاتين

امروزه جوامع در پي وقوع شرايط اضطراري در تلاش هستند كه هر چه سريع‌‌تر به وضعيت پيش از بحران دست يابند. از اين رو در سال‌‌هاي اخير به موضوع تاب‌‌آوري توجه بيشتري شده است. بعد اجتماعي كه يكي از ابعاد اصلي تاب‌‌آوري است، به بررسي ظرفيت اجتماعي جوامع در مواقع بحران مي‌‌پردازد. اين پژوهش با هدف بررسي ميزان تاب‌‌آوري اجتماعي شهر ايلام به روش توصيفي – تحليلي انجام گرفته است. جامعه آماري آن را ساكنان شهر ايلام تشكيل مي‌‌دهد كه تعداد 381 نفر از آنها به روش تصادفي خوشه‌‌اي چندمرحله‌‌اي و متناسب با نسبت جمعيت نواحي انتخابي، انتخاب شده است. پرسشنامه پژوهش محقق ساخته است كه از طريق روايي صوري و پايايي آلفاي كرونباخ به ميزان 0/85 مورد تاييد قرار گرفت. تجزيه و تحليل داده‌‌ها با استفاده از آماره‌‌هاي توصيفي و استنباطي در نرم‌‌افزار SPSS انجام شد. نتايج حاكي از آن داشت كه تاب‌‌آوري اجتماعي در شهر ايلام در سطح نامطلوبي قرار دارد. همچنين از بين محلات انتخابي، محله سعدي با ميانگين رتبه 3/10 داراي بيشترين تاب‌‌آوري و محله بانبرز با ميانگين رتبه 1/64 داراي كمترين ميزان تاب‌‌آوري اجتماعي است.

فاقد چكيده لاتين