عنوان مقاله :
ويژگيهاي زمينشناسي و زايشي آگاتهاي منطقه فردوس (خراسان جنوبي)
پديد آورندگان :
خاكزاد ، حسام دانشگاه شهيد بهشتي - دانشكده علوم زمين , رهگشاي ، محمد دانشگاه شهيد بهشتي - دانشكده علوم زمين , مهدي پور قاضي ، جواد دانشگاه شهيد بهشتي - دانشكده علوم زمين
كليدواژه :
آگات , ساخت , ريزدماسنجي , زمينشيمي , بلوك لوت , فردوس
چكيده فارسي :
آگاتهاي منطقه فردوس (شمال بلوك لوت) درون واحدهاي آتشفشاني پالئوژن به شكل پركننده حفرهها و شكستگيها ديده ميشوند. آنها به رنگهاي سرخ، دودي، آبي، بنفش ، سبز و بيرنگ در ساختهاي رگهاي، بلورداني، ژئودي، نواري، ستارهاي، گلكلمي، خزهاي و كروي ديده ميشوند. آگاتها بهصورت درونگير، قطعاتي از سنگهاي ميزبان را كه دچار دگرساني شدهاند، بدون حاشيه واكنشي دربرگرفتهاند. بررسي سيالهاي درگير در شماري از آگاتهاي فردوس، دماي همگنشدن برابربا 102 تا 233 درجه سانتيگراد با شوري 2 تا 11 wt% NaCl equiv. را نشان ميدهد. مقدار REE درآگاتهاي منطقه فردوس كم است و تنها در نمونههاي با ساخت رگهاي مقدار تقريباً كل عنصرهاي REE اندازهگيري شده است. براي بيشتر آگاتها آنومالي منفي در Eu و آنومالي مثبت در Yb و مقدارهاي كمتر از ppm 110 در Ba ديده شده است. ازاينرو، شواهد صحرايي، ريزدماسنجي و زمينشيميايي گوياي خاستگاهگرفتن سيليسِ سيالهاي سازنده آگاتهاي فردوس از سنگهاي آتشفشاني هستند. دگرساني سنگهاي آتشفشاني و فرايند شيشهزدايي در توفها شايد عامل تأمين سيليس سيالها در ميان سنگهاي آتشفشاني بوده است. فراواني عنصرهاي گوناگون تا اندازهاي در رنگ كوارتزهاي فردوس نقش داشته است؛ بهگونهايكه رنگ دودي پيامد فراواني بالاي U و Th، رنگ سرخ پيامد فراواني بالاي Fe و Cr و رنگ آبي پيامد مقادير بالاي Ni و Cu است.