استانداردهاي بين‌المللي گزارشگري مالي(IFRS) و كيفيت گزارشگري مالي

رشد تجارت بين‌المللي، جريان‌هاي سرمايه و پيوستگي اقتصادي فزاينده طي سه دهۀ گذشته به هماهنگ‌سازي استانداردهاي حسابداري در ميان كشورها منجر شده است. با توجه به پذيرش استانداردهاي بين‌المللي گزارشگري مالي (IFRS)، در بسياري از كشورهاي دنيا و نيز ابلاغيۀ سازمان بورس و اوراق بهادار درخصوص الزامي‌كردن استانداردهاي مذكور، هدف اصلي اين پژوهش، بررسي تأثير پياده‌سازي استانداردهاي بين‌المللي گزارشگري مالي بر كيفيت گزارشگري مالي در ايران است. بدين‌ منظور تأثير به‌كارگيري IFRS بر كيفيت فرايند شناسايي و اندازه‌گيري معاملات، كيفيت شناسايي و اندازه‌گيري دارايي‌ها و بدهي‌ها، كيفيت ارائه و افشاي اجزاي صورت‌هاي مالي و ويژگي‌هاي كيفي اطلاعات مالي بررسي شد. براي انجام پژوهش از رويكرد پيمايشي استفاده شد. جامعۀ آماري اين پژوهش شامل خبرگان دانشگاهي و حرفه‌اي است. تعداد 117 پرسشنامه جمع‌آوري شد. يافته‌هاي پژوهش نشان دادند به‌كارگيري استانداردهاي بين‌المللي گزارشگري مالي موجب بهبود فرايند شناسايي و اندازه‌گيري معاملات، دارايي‌ها و بدهي‌ها، افزايش كيفيت ارائه و افشاي اجزاي صورت‌هاي مالي و كيفيت كلي گزارشگري مالي مي‌شود.