مطالعه‌ي تطبيقي عشق و سياست در اشعار شيركو بي‌كس و حميد مصدق

يكي از مسائلي كه براي شناخت شاعران اهميت دارد، بررسي تحول انديشه و مضمون‌هاي اشعار آنان است؛ از جمله نوع نگاه آنان به عشق براي شناخت شاعر و وضعيت عصر وي ضروري است. از سوي ديگر با توجه به روابط انسان و جامعه در عصر حاضر، شناخت رويكرد شاعران درباره‌ي حوادث عصر و تأثيري كه اين مسائل در شعر و انديشه‌ي آنان دارد، ضروري است. با توجه به زندگي و اشعار حميد مصدق و شيركو بي‌كس كه هر دو در عين پرداختن به مسائل سياسي عصر، به عشق نيز توجه كرده ‌اند، براي شناخت سير تحوّل و چگونگي تعامل عشق و سياست در شعر كردي و فارسي، دو مضمون عشق و سياست را در اشعار آنان بررسي كرده ‌ايم. نتيجه‌ي اين پژوهش نشان مي ‌دهد هر دو شاعر در عشق به وطن و سرزمين خود و نگراني نسبت به اوضاع آن، عقايد مشتركي دارند. در بسياري از موارد، عشق و مضامين برخاسته از آن در اشعار آنان، مقدمه ‌اي براي ورود به مسائل سياسي و اشعار ميهني است. حميد مصدق به دليل فضاي بسته و خفقان ‌آور بعد از كودتاي 28 مرداد، مشكلات مردم عصر را مستقيم بيان نمي ‌كند؛ بلكه با استفاده از تكنيك ‌هايي از جمله تكنيك نقاب، با مخاطب وارد گفتگو مي ‌شود، اما شيركو تلاش مي ‌كند صدايش را با تصريح به وقايع تاريخي معاصر، به گوش جهانيان برساند. بيان مستقيم شاعر به صورت استفاده از شيوه‌ي روايت خاطره‌گويي و برشمردن عناصر طبيعي اقليم كردستان نمود مي ‌يابد. عشق در اشعار مصدق متناسب با گذشت زمان بسامد زيادتري مي ‌يابد اما بن ‌ماية عشق در اشعار شيركو كم رنگ است و در خدمت افكار سياسي اوست.