آزمون مدل شناسايي عوامل آسيب‌ساز برندسازي در صنعت داروسازي ايران

برندسازي ابزاري براي تمايز در صنعت به‌شدت رقابتي داروسازي، از اهميت ويژ‌ه‌اي برخوردار است. در سال‌‌هاي اخير، يكي از مشكلات گريبان‌گير صنعت داروسازي كشور كه به آن بهاي كمتري داده شده، مربوط به برندسازي است. عوامل و موانع متفاوتي وضعيت موجود را رقم زده است. هدف اين پژوهش، آزمون مدل شناسايي عوامل آسيب‌ساز برندسازي در صنعت داروسازي ايران است. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف كاربردي و ازنظر گردآوري داده‌ها از نوع ميدانيپيمايشي است. جامعه‌ آماري اين پژوهش را كارشناسان بازاريابي شركت‌‌هاي داروسازي عضو اتحاديه‌ صاحبان صنايع دارو‌هاي انساني ايران تشكيل مي‌دهد كه تعداد آنها به‌طوردقيق مشخص نيست. بنابراين با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي تك‌مرحله‌اي از ميان 111 شركت داروسازي، 67 شركت به‌صورت تصادفي انتخاب شد، سپس همه‌ كارشناسان بازاريابي در اين شركت‌ها انتخاب و تعداد 160 پاسخ‌نامه جمع‌آوري شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه‌ محقق‌ساخته است كه روايي محتوي آن را خبرگان تأييد كردند و پايايي آن با استفاده از آلفاي كرونباخ تأييد شده است. تجزيه و تحليل داده‌ها از طريق معادلات ساختاري با حداقل مربعات جزئي و با كمك نرم‌افزار آمار پي.ال.اس انجام شده است. يافته‌‌هاي اين پژوهش حاكي از تأييد كليه‌ عوامل آسيب‌ساز برندسازي در سه بعد زمينه‌اي، ساختاري و رفتاري و همچنين تأييد كليه‌ مؤلفه‌‌هاي هريك از ابعاد مذكور است كه به‌ترتيب عوامل زمينه‌اي، سپس عوامل ساختاري و درنهايت عوامل رفتاري، اساسي‌ترين عامل‌‌هاي آسيب‌ساز برندسازي در صنعت داروسازي كشور به شمار مي‌روند. علاوه بر اين، مدل كلي پژوهش نيز از برازش مطلوبي برخوردار است.